Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Υποθέσεις Κατασκοπίας κατά την επανάσταση του 1821



Αρχειακά κείμενα

  • Προηγείται εισαγωγή 73 σελίδων.
  • Ακολουθεί η παράθεση 496 ανέκδοτων εγγράφων-ντοκουμέντων, που φωτίζουν άγνωστες έως τώρα πτυχές του ’21. Τηρούνται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους και προέρχονται από το Αρχείο του Υπουργείου Αστυνομίας της περιόδου 1822-1827. Ως ύποπτοι κατασκοπίας αναφέρονται έμποροι, αστυνομικοί λειτουργοί, «περιτετμημένοι», ξένοι και αυτόμολοι στρατιώτες και ναύτες από την πλευρά των Τούρκων. Ως πληροφοριοδότες της Αστυνομίας αναφέρονται ναυτικοί, φυγάδες και ταξιδιώτες.
  • Ακολουθούν κατάστιχα με αμοιβές κατασκόπων για διάφορες αποστολές, περιλήψεις λογοκριμένων επιστολών και αναφορές για την οργάνωση κατασκοπευτικού δικτύου σε διάφορες πόλεις και για τις αντικατασκοπευτικές δραστηριότητες της «Κατά το Αιγαίον Πέλαγος Εκτάκτου Τετραμελούς Αστυνομικής Επιτροπής» και του Αριστομένη Κουβαρά, «μυστικού αστυνόμου» στο Γενικό Στρατόπεδο Πελοποννήσου.
Από την κατασκοπευτική παρακολούθηση δεν ξέφυγαν ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και ο διαβόητος ρασοφόρος αγύρτης, γνωστός με τον χαρακτηρισμό «Αγιοπατέρας».

  • Αρκετές σελίδες εξετάσεων μοιάζουν με σελίδες αστυνομικού μυθιστορήματος.
Με ένα λόγο το βιβλίο «Υποθέσεις κατασκοπίας κατά την επανάσταση του 1821» αποτελεί μία εντυπωσιακή «κάτοψη» σε πρόσωπα και πράγματα εκείνης της εποχής, έτσι ώστε πολλά σημεία του να αποτελούν μικρές και μεγάλες συμβολές στη Νεότερη Ελληνική Ιστορία.



Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ''ΙΣΡΑΗΛ''



Δενδρινός, Ανδρέας 

Όλα ανεξαιρέτως τα αναφερόμενα στο κείμενο αυτό γεγονότα πρόσωπα και καταστάσεις είναι απολύτως αυθεντικά και με ακριβή στοιχεία των πηγών τους. Οι περισσότερες ιστορικές λεπτομέρειες έχουν ληφθεί από την «Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια» που εκδίδεται στις ΗΠΑ και από βιβλία και έργα που εδημοσιεύθησαν και ουδέποτε διαψεύθησθαν. Όταν και όπου αναφέρονται οι «Εβραίοι», δεν εννοούνται οι Εβραίοι το θρήσκευμα, αλλά κατά την καταγωγή, την φυλή ή την πολιτικοθρηκσευτική εθνικότητα, δεδομένου ότι οι εβραίοι είναι, κατά την δική τους ομολογία και Φυλή και θρησκεία συνάμα, αλλά με νομική πρωτοκαθεδρία στην έννοια της Φυλής... Δεν ενέχονται στους άλλους λαούς τις φυλετικές διακρίσεις, αλλά τις εφαρμόζουν με φανατισμό στον εαυτό τους, ακόμη και στην εσωτερική τους διάκριση ως «Σεφαρντίμ» και «Ασκεναζίμ». Και ξεσηκώνουν θύελλες όταν το αμφισβητούμενο πλέον αυτό γεγονός επικυρώθηκε επίσημα από τον ΟΗΕ, με την γνωστή απόφαση του, όπου ο Σιωνισμός χαρακτηρίστηκε Φυλετική Διάκριση και Μίσος.... Και από τις δύο πλευρές βέβαια... Από τον πρόλογο του συγγραφέα...


Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Φιλοσοφία στα Χρόνια της Αρχαιοελληνικής Τραγωδίας



Οι προπλατωνικοί φιλόσοφοι και σημειώσεις (1867-75)



 Friedrich Wilhelm Nietzsche 

Επιμελητής: Ήρκος Αποστολίδης 
Μεταφραστής: Βαγγέλης Δουβαλέρης 
Εκδόσεις: Gutenberg 
Σελίδες: 237 

1η έκδοση, Ιούνιος 2013 

 Περίληψη 

Σε τούτο το κείμενο, που προοριζόταν για "συμπλήρωμα" της Γέννησης της Τραγωδίας, ο 25χρονος καθηγητής Φρειδερίκος Νίτσε αφηγείται την ιστορία των "πρώτων Ελλήνων φιλοσόφων", απ' το Θαλή ως το Σωκράτη, θέτοντας, παράλληλα, καίρια ερωτήματα που θα τον απασχολήσουν στα μετέπειτα έργα του. Στην έκδοση αυτή περιλαμβάνεται και μια εκλογή απ' τις αδημοσίευτες στα ελληνικά διαλέξεις του για τους Προπλατωνικούς φιλοσόφους, με σχετικές σημειώσεις που κρατούσε κατά την ενασχόλησή του με την αρχαιοελληνική φιλοσοφία. - Υπάρχει ενοχή, αντίφαση και πόνος σε τούτο τον κόσμο; - Ναι! φωνάζει ο Ηράκλειτος, αλλά μόνο για τον κοντόθωρο, που αντικρύζει τα πράγματα χωριστά, ξεκομμένα - όχι για τον θεατή του όλου θεό. Γι' αυτόν, όλες οι αντιφερόμενες δυνάμεις βαίνουν προς κάποιαν αρμονία, αφανή μεν στο κοινό μάτι, φανερή όμως σ' όποιον αγκαλιάζει με το βλέμμα του τούτο τον κόσμο, σαν εκείνον τον θεϊκό οφθαλμό. Μπροστά στην πύρινη ματιά του εξατμίζεται ως κ' η ελάχιστη σταγόνα αδικίας σ' αυτό το κεχυμένο ολόγυρα Σύμπαν! 

Περιεχόμενα 

Πρόλογος του μεταφραστή || Φιλοσοφικά και γενικά βοηθήματα || Συντομογραφίες || Πρόλογοι του Νίτσε || ΚΕΦΑΛΑΙΑ 1. Η δικαίωση της Φιλοσοφίας. – Ο Φιλόσοφος στα χρόνια της τραγωδίας. – Φιλοσοφία και πολιτισμός. – Ιστορική αρχή και καταγωγή της Φιλοσοφίας. – Οι εξ «Ανατολών» δάσκαλοι. – Η Δημοκρατία των Μεγαλοφυιών || 2. Η Φιλοσοφία μετά τον Σωκράτη. – Πλάτων. – Φιλόσοφος και πόλις. – Η κακιά μοίρα των μεγάλων έργων. – Το σύγχρονο «Φιλοσοφείν». 3. Θαλής. – Το Αντιμυθικό στοιχείο. – Μάχη κατά του Μύθου. – Πρώιμη ικανότητα συστηματοποίησης. – Ο Φιλόσοφος στα δίχτυα της γλώσσας. – Σοφία και επιστήμη. – Ένας μαθηματικός δίνει ώθηση στη φιλοσοφία 4. Αναξίμανδρος. – Γέννηση και θάνατος στη δύση παίρνουν ηθική χροιά ως ενοχή και ποινή. – Το γίγνεσθαι ως σημάδι του εφήμερου || 5. Ηράκλειτος. – Η δικαίωση του γίγνεσθαι. – «Δυο φορές στ' ίδιο ποτάμι δε μπαίνει κανείς!» – Η αρχή της μη αντιστάσεως. – Ο Χρόνος. – Η Κοσμοδικία της Τέχνης || 6. Έρις και δικαιοσύνη. – Το Εν και τα Πολλά. – Ηράκλειτος και Αναξίμανδρος. – Το γίγνεσθαι ως δημιουργία. – Το τραγικό ως παιγνίδι. – Νόμος και Δικαιοσύνη στον κόσμο. – Το καλλιτεχνικό παιγνίδι του σύμπαντος. – Το πυρ. Εκπύρωσις, χρησμοσύνη, κόρος, ύβρις || 7. Η ύβρις. – Η αφανής αρμονία. – Ο παίζων Παις Αιών. – Πρωταρχή: η δημιουργική ορμή του καλλιτέχνη. – Ανάγκη και ελευθερία. – Ηράκλειτος και Στωικοί || 8. Φιλόσοφος και αλήθεια. – Ιστορίη και σοφίη. – Γίγνεσθαι, Παιγνίδι και αναγκαιότητα. – ʼχρονη και ʼκαιρη η Αλήθεια || 9. Παρμενίδης. – Ο υπάρχων κόσμος ως πρόβλημα και αυταπάτη. – Ο άλλος κόσμος πίσω απ’ τον κόσμον τόνδε. – Ον και μη Ον. – Παρμενίδης και Αναξίμανδρος. – Παρμενίδης και Ηράκλειτος. – Η μυστηριακή ροπή των αντιθέτων || 10. Παρμενίδης. – Ξενοφάνης. – Αφαίρεση και γλώσσα. – Υπερβολή λογικής και αναγκαιότητας. – Διαλεκτική και επιστημονικό όργανον. – Διαχωρισμός αισθήσεων και νόησης || 11. Ο Παρμενίδης αναζητά μια βεβαιότητα. – Ύπαρξη και έννοια. – Οι λέξεις και η αλήθεια. – Γιγνώσκειν και Είναι. – Η μεταφορά: μη λογική προβολή το? ανθρώπου στα πράγματα || 12. Ζήνων: οπό το Είναι στα άπειρα σημεία. – Ηράκλειτος αντίφαση του «πεπερασμένου απείρου». – ο Αχιλλέας και η χελώνα. – Το ακίνητο βέλος. – Κίνηση και ακινησία. – Παρμενίδης: το γαρ αυτό νοείν εστίν τε και είναι || 13. Κατά του Παρμενίδη. – Φαίνεσθαι και νοείν / νοείν και Είναι. – Μεταβολή και γίγνεσθαι || 14. Αναξαγόρας. – Το μηδέν και το εν. – Ηράκλειτος κίνηση και η νόηση. – Ηράκλειτος αιτία της κίνησης. – Έλξη και απώθηση. – Ηράκλειτος θέση του Παρμενίδη || 15. Αναξαγόρας και Παρμενίδης. – Χώρος, χρόνος και ύπαρξη. – Καθαρή και ενσυνείδητη νόηση. – Ηράκλειτος πηγή και η αρχή της κίνησης. – Νόηση και Ύλη. – Ο αυτοκινούμενος και αυτοκρατ?ς Νους || 16. Ηράκλειτος σύσταση του Νου. – Αναξαγόρας και Αναξίμανδρος: Νους και άπειρον. – Αυθαίρετη κίνηση του Νου; || 17. Νους και κίνηση. – Ηράκλειτος αρχέγονη δίνη του παντός || 18. Αναξαγόρας. – Ηράκλειτος φύση της περιστροφής. – Ηράκλειτος πρώτη κίνηση .|| 19. Αναξαγόρας. – Φυσική ιστορία του ουρανού. – Τελολογία. – Σκοποί, Πνεύμα και Ύλη. – Ηράκλειτος θρησκεία στους κύκλους των καλλιεργημένων. – Ο Νους: αρχιτέκτονας και γλύπτης όπως ο Φειδίας. – Ο Περικλής: ενσάρκωση του Νου || ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Ορφέας - Ορφικοί. || Θαλής || Αναξίμανδρος || Αναξιμένης || Πυθαγόρας || Ηράκλειτος || Παρμενίδης, και ο πρόδρομός του Ξενοφάνης || Αναξαγόρας || Εμπεδοκλής || Δημόκριτος || Πυθαγόρειοι || Σωκράτης || Σημειώσεις της περιόδου 1869-75 || Προσχέδια τις περιόδου 1869-73 || Γενικό ευρετήριο ||

 



Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ



Συγγραφέας: Eliade, Mircea, 1907-1986

Εκδόσεις:Χατζηνικολή 
Μεταφραστής: Τσούτη, Έλση Κ. 
Αρ. Σελίδων: 432 
Χρονολογία έκδοσης:1999 

 [. . .] Το αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι διττό: 1) Τι είναι θρησκεία; 2) Μέχρι ποιο σημείο μπορούμε να μιλάμε για "ιστορία των θρησκειών"; Έχοντας ενδοιασμούς πάνω στη χρησιμότητα ενός προκαταρκτικού ορισμού του θρησκευτικού φαινομένου, αρκεστήκαμε στην περιγραφή των ιεροφανειών με την πιο πλατιά σημασία του όρου (κάτι που εκδηλώνει το ιερό). Επομένως, δεν θα μπορέσουμε να θέσουμε το πρόβλημα της ιστορίας των θρησκευτικών μορφών παρά αφού μελετήσουμε σημαντικό αριθμό τους. [. . .] 
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)
TRAITE D' HISTOIRE DES RELIGIONS 

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΩΡΖ ΝΤΥΜΕΖΙΛ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ
Ο ΟΥΡΑΝΟΣ: ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΘΕΟΤΗΤΕΣ, ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑ, ΣΥΜΒΟΛΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΑ
Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΗΛΙΑΚΕΣ ΛΑΤΡΕΙΕΣ
Η ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ Η ΣΕΛΗΝΙΑΚΗ ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ
ΤΑ ΝΕΡΑ ΚΙ Ο ΥΔΑΤΙΝΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ
ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΛΙΘΟΙ: ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ, ΣΥΜΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ
Η ΓΗ, Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ Η ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ
Η ΒΛΑΣΤΗΣΗ - ΣΥΜΒΟΛΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ
Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΗΣ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ
ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ: ΝΑΟΣ, ΑΝΑΚΤΟΡΟ, «ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ
ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

 


Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΜΙΛΟΥΝ



Οι άγνωστες πτυχές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου 

THE OTHER SIDE OF THE HILL - THE GERMAN GENERALS TALK 



Ο Sir Basil Henry Liddell Hart (1895-1970) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς της στρατηγικής του πολέμου του 20ού αιώνα. Οι ριζοσπαστικές θεωρίες που διατύπωσε στη διάρκεια του μεσοπολέμου επηρέασαν τα στρατηγικά δόγματα των Μεγάλων Δυνάμεων και ιδιαίτερα της Γερμανίας, η οποία τις εφήρμοσε με μεγάλη επιτυχία στα πρώτα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με το σαρωτικό blitzkrieg. Μετά τη λήξη του πολέμου, ο Liddell Hart συνάντησε τους κορυφαίους Γερμανούς στρατηγούς που κρατούνταν από τους Συμμάχους στη Νυρεμβέργη, συζήτησε μαζί τους και κατέγραψε τις μαρτυρίες τους. Το πλούσιο αυτό υλικό, συστηματοποιημένο και εμπλουτισμένο με τις γνώσεις και τις κρίσεις του συγγραφέα, δημοσιεύεται στο ανά χείρας βιβλίο, αποκαλύπτοντας τις άγνωστες πτυχές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και δίδοντας απάντηση σε σημαντικά ερωτήματα: - Πως κατόρθωσε η Γερμανία να κατατροπώσει τους Συμμάχους το 1940; - Γιατί άφησε ο Χίτλερ τους Βρετανούς να διαφύγουν από τη Δουνκέρκη; - Γιατί συνεχίστηκε ο πόλεμος μετά τη συνθηκολόγηση της Γαλλίας; - Γιατί ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Ελλάδα και κατόπιν στη Ρωσία; - Γιατί οι Γερμανοί στρατηγοί δεν τον ανέτρεψαν; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) 

Περιεχόμενα
Εισαγωγή στην ελληνική έκδοση
Εισαγωγή στην πρώτη έκδοση
Εισαγωγή στη δεύτερη έκδοση
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ - Οι στρατηγοί του Χίτλερ
1. ΤΟ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΣΧΙΣΜΑ
2. ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΖΕΚΤ
3. Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΠΛΟΜΠΕΡΓΚ-ΦΡΙΤΣ
Μπλόμπεργκ
Φριτς
Η διπλή αποπομπή
4. Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΠΡΑΟΥΧΙΤΣ-ΧΑΛΝΤΕΡ
5. ΓΚΟΥΝΤΕΡΙΑΝ: Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΝΙΚΗΣ
6. ΡΟΜΕΛ: ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ
7. ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΣΤΗ ΣΚΙΑ
Χάλντερ
Τσάιτσλερ
Γκουντέριαν
Μάνσταϊν
Κλούγκε
Μόντελ
8. Η ΠΑΛΑΙΑ ΦΡΟΥΡΑ: ΡΟΥΝΤΣΤΕΝΤ
ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ - Τα προκαταρκτικά του πολέμου
9. Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ
Τα γεγονότα μέχρι τον θάνατο του Χίντενμπουργκ
Τα γεγονότα μετά τον θάνατο του Χίντενμπουργκ
10. Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ - Από τη σκοπιά των Γερμανών
11. ΠΩΣ Ο ΧΙΤΛΕΡ ΝΙΚΗΣΕ ΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ
Γιατί ο Χίτλερ αποφάσισε να επιτεθεί
Το σχίσμα στη Διοίκηση
Ένα ατύχημα καθοριστικής σημασίας
Η αλλαγή σχεδίου
Το γαλλικό σχέδιο
Το κόκκινο πανί του ταυρομάχου
Το χτύπημα του ταυρομάχου
Η πρώτη παύση
Η πορεία προς τη Μάγχη
Η "διαταγή στάσης" του Χίτλερ
12. Η "ΔΙΑΤΑΓΗ ΣΤΑΣΗΣ" ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΝΚΕΡΚΗ
Οι λόγοι του Χίτλερ
Το ζήτημα του Καλαί
Τα κίνητρα του Χίτλερ
13. Η ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ ΚΑΙ Ο "ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ ΛΕΩΝ"
Η Επιχείρηση "Θαλάσσιος Λέων"
14. ΑΦΛΟΓΙΣΤΙΑ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ
15. Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ
Οι συνέπειες της Βαλκανικής Εκστρατείας
Γιατί ο Χίτλερ εισέβαλε στη Ρωσία
16. Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΣΤΙΣ "ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ"
Η εισβολή αποτυγχάνει
Η στροφή προς τον Νότο για την περικύκλωση του Κιέβου
Η αποτυχία στο Λένινγκραντ
Η φθινοπωρινή επίθεση
Η αποτυχία στις "Πύλες του Καυκάσου"
Η αποτυχία στη Μόσχα
17. Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ
Η χειμερινή κρίση
Τα σχέδια για το 1942
Η προέλαση στον Καύκασο
Η ήττα στο Στάλινγκραντ
Οι στόχοι της επίθεσης του 1942
18. ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ
Η μάχη του Κουρσκ
Τα επακόλουθα της Μάχης του Κουρσκ
19. Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ
20. ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ
Προοίμιο
Η απόβαση στη Σικελία
Οι Ιταλοί τάσσονται στο πλευρό των Συμμάχων
Οι αποβάσεις των Συμμάχων στην Ιταλία
Η μάχη του Σάνγκρο
Ο Χίτλερ αλλάζει στρατηγική
Η απόβαση των Συμμάχων στο Άντσιο
Οι Γερμανοί εγκαταλείπουν τη Ρώμη και οπισθοχωρούν στα Απέννινα
Η άποψη των Γερμανών για τη στρατηγική των Συμμάχων
Η τελική φάση
21. Η ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ
Προοίμιο
1943: "Το έτος της αβεβαιότητας"
Η αλλαγή φρουράς
Που;
Η γερμανική διάταξη
Η απόβαση
Η κατάρρευση
22. Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΗΣ 20ής ΙΟΥΛΙΟΥ
Η αφήγηση του Μπλούμεντριτ
Η 20ή Ιουλίου
Τα επακόλουθα
23. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΑΡΤΙ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ: Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΙΣ ΑΡΔΕΝΝΕΣ
Το σχέδιο
Τα λάθη
Η νέα τακτική
Ο ελλείπων κρίκος
Το χτύπημα
Τα επακόλουθα
24. Ο ΧΙΤΛΕΡ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕ ΕΝΑΣ ΝΕΑΡΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
Επίλογος

Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ 1974



Το βιβλίο για τις μάχες της ΕΛΔΥΚ το μαύρο καλοκαίρι του '74. Ένα βιβλίο που κάθε Έλληνας Κύπριος, και μάλιστα νέος, πρέπει να διαβάζει.. Να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλαιότεροι. Είναι γεμάτο ένταση, ακραίο ρεαλισμό και περιγραφική αποτύπωση της ωμής αλήθειας των μαχών, φορτίζει ψυχικά κάθε Έλληνα και ειδικά τους Κυπρίους, που υπέστησαν τα δεινά της προδοσίας… Ιστορίες πόνου, αίματος, αγωνίας για το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ένα ηχηρό χαστούκι, κατά την άποψή μου, σε αυτούς που με πρόσχημα ότι «όλα είναι προδομένα», δεν υπηρέτησαν την πατρίδα, αλλά κρύφτηκαν δεξιά και αριστερά και δεν κατετάγησαν ως έφεδροι στην Εθνοφρουρά εναντίον του Αττίλα. Είναι αυτοί που διατείνονται σήμερα ότι δεν υπήρξε αντίσταση κατά του εχθρού του '74, για να καλύψουν τη δική τους απουσία! Ναι, υπήρξε προδοσία, δεν δικαιολογούνται όμως οι λιποτάκτες! Αυτά τα 19χρονα παιδιά, καταπροδομένα από Ελλάδα και από Κύπρο, έμειναν περήφανα στις θέσεις τους, δεν λιποτάκτησαν, παρά την πίκρα της εγκατάλειψης και τους εγχώριους υβριστές τους… Αντάξιοι των Μαραθωνομάχων, των 300 του Λεωνίδα, των νεότερων του Αλβανικού έπους τίμησαν την ιστορική στολή του Έλληνα στρατιώτη σεβόμενοι, μάλιστα, παρά το πάθος της μάχης, τους αιχμαλώτους του εχθρού. Αγνοί νέοι, καθαρές ψυχές γεμάτες αυταπάρνηση και αλτρουισμό, γνήσια ελληνικές. Δεν υποχώρησαν ακόμα κι όταν περνούσαν τα άρματα πάνω από το σώμα τους. Ένας σωστός διαχωρισμός του συγγραφέα, άλλο πατρίδα και άλλο οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Δεν πολεμήσαμε για την κυβέρνηση, μας λέει, αλλά για τη διαχρονική τιμή της πατρίδος. Θυσίασαν την προσωπική τους ζωή, σακατεμένοι, ψυχικά άρρωστοι και ανάπηροι οι πιο πολλοί, για να τους πετάξει η επίσημη πολιτεία Ελλάδος και Κύπρου έξω από τα πολυτελή της γραφεία για να μην ενοχλούν. Η ίδια ιστορία με όλους τους ήρωες της ιστορίας μας, Κολοκοτρώνη, Νικηταρά και εκατοντάδες γνωστούς και κυρίως αγνώστους απλούς ανθρώπους, που θυσίασαν τα πάντα για την πατρίδα, για να εισπράξουν την παραγνώριση και την ασέβεια της επίσης πολιτείας, η οποία έχτισε τις καρέκλες της πάνω στο αίμα τους. * Φιλόλογος Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να είχε άλλο τίτλο. Όπως, «Η υπέρβαση των ανθρώπινων ορίων», «Οι νεκροί ζωντανοί αντιστέκονται», «Στην κόλαση της ΕΛΔΥΚ», «Πόνος κι αγάπη Πατρίδας».

Φάκελος ΤΜΤ



Η πρώτη μυστική αποστολή όπλων της τουρκικής τρομοκρατικής ΤΜΤ, από την Τουρκία προς την Κύπρο, διά θαλάσσης πραγματοποιήθηκε στις 16/8/58. Ως τα τέλη του ’58 στάληκε οπλισμός για 800 ένοπλους. Μέχρι τέλους του 1959 (ακόμα και μετά από τις Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου) οι αποστολές οπλισμού, έφθασαν να εξοπλίσουν 5.000 μέλη της ΤΜΤ. Στα κέντρα εκπαιδεύσεως της ΤΜΤ στην Τουρκία στέλλονταν από την Κύπρο 20-25 Τ/κ κάθε μήνα. Επέστρεφαν ως εκπαιδευτές στα εδώ μυστικά ΚΕΝ της ΤΜΤ. Το σύστημα αυτό, μεταφορά οπλισμού και εκπαίδευσης, διήρκεσε μέχρι και το 1963. Τον αρχικό ηγετικό στρατιωτικό πυρήνα της ΤΜΤ συγκροτούσαν 11 μόνιμοι αξιωματικοί του τουρκικού στρατού, με αρχηγό τον αντισυνταγματάρχη Ριζά Βουρουσκάν, καθώς και άλλοι 13 έφεδροι αξιωματικοί, ειδικά εκπαιδευθέντες, που στάλησαν, όλοι, με πλαστά διαβατήρια και επαγγέλματα «μαϊμού» στην Κύπρο. Το ηγετικό κλιμάκιο της ΤΜΤ στην Άγκυρα, του Γραφείου Ειδικού Πολέμου, με το όνομα «Σχέδιο Επανάκτησης της Κύπρου» (ΚΙΡ) συγκροτούσαν 22 αξιωματικοί με επικεφαλής τον υποστράτηγο Ντανίς Καράμπελεν και βοηθό του τον ταγματάρχη Ισμαήλ Τάσνου, που ήταν και ο ιθύνων νους στρατιωτικού σχεδιασμού και συγκρότησης της ΤΜΤ. Οι υλοποιούμενοι σχεδιασμοί είχαν οροφή 10.000 ενόπλων μέχρι το 1960. Η εγκατάσταση της ΤΟΥΡΔΥΚ το ’60 βοήθησε στην επιτάχυνση, ώστε το 1963-64 ο αρχιδολοφόνος Ντενκτάς να έχει έτοιμη την ένοπλη δύναμη των στασιαστών του, για να εξαπολύσει την επίθεση κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όλα αυτά και πλήθος άλλα στοιχεία, μέχρι εξαντλητικών λεπτομερειών, όπως ονόματα, ημερομηνίες κ.ο.κ., περιέχονται σε δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου και συνεντεύξεις των ίδιων των πρωτεργατών της ΤΜΤ, όπως, π.χ.: Του Ισμαήλ Τάνσου, περιοδικό Kibris Mektubu Ιουλίου 1996, εφημερίδα Halkin Sesi 26/8/96 και Μαΐου-Ιουνίου 1997, του Ριζά Βουρουσκάν, συνέντευξη 1978 κ.ά., που αποτελούν περιεχόμενο του βιβλίου «Φάκελος ΤΜΤ» που εξέδωσε το 1998 ο τουρκολόγος Σπύρος Α. Αθανασιάδης. Όλα αυτά, τα αποσιωπούν και τα υποβαθμίζουν οι οψίμως εκστρατεύσαντες, υβριστές της αντίστασης του κυπριακού Eλληνισμού, του 1963-64, παλαιά και νεότερα ιδεολογικά προγεφυρώματα του Αττίλα στις ελεύθερες περιοχές, σε Ειδικές Επιχειρήσεις Ψυχολογικού Πολέμου, με ρυθμούς ενός θρασύτατου και αδίστακτου εθελογενιτσαρισμού. Λάζαρος Μαύρος, Σημερινή (14/06/2005) 
Διαβάστε: Σπύρος Αθανασιάδης, “Φάκελος ΤΜΤ”, εκδ. Επιφανίου, 1998.

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ



ΩΡΑΙΟΣ ΩΣ ΕΛΛΗΝ 


Συγγραφέας: Μίτση Πικραμένου 
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Εκδότης: Τετράγωνο 
Έτος Κυκλοφορίας: 2013
524 σελίδες 

Παύλος Μελάς. Ο ήρωας με το βαρύ για την Ελλάδα όνομα. Το ίνδαλμα στη νεότερη ιστορία μας. Με το αίμα του στέριωσε τον Μακεδονικό αγώνα. Ένας νέος άνθρωπος με όλα τα προσόντα, που έχασε τη ζωή του χωρίς να ξέρουμε με σιγουριά πώς σκοτώθηκε. Υποθέτουμε μόνο και ύστερα διαπιστώνουμε ότι χάθηκε άδικα. Τα ερωτήματα πολλά, πάμπολλα για την ακρίβεια. Πώς κάποιος με καταγωγή από την Ήπειρο ανακατεύτηκε με τον Μακεδονικό αγώνα; Πώς μπόρεσε να εγκαταλείψει την οικογένειά του και να προσφέρει τα πάντα για τη Μακεδονία; Ποια η στάση της ελληνικής κυβέρνησης; Πώς αντιδρούσαν τότε οι Τούρκοι και οι Βούλγαροι; Η συγγραφέας του πολύ πετυχημένου βιβλίου «Η κυρία με τα μαύρα» [η βιογραφία της Πηνελόπης Δέλτα], μας δίνει μια νέα μυθιστορηματική βιογραφία που συγκεντρώνει και ενοποιεί όλες τις έως τώρα γνωστές πληροφορίες για τον Παύλο Μελά, την οικογένειά του, τους φίλους, τους γνωστούς και τους ανθρώπους που καθόρισαν θετικά ή αρνητικά τη ζωή του. Παρουσιάζει με τα δικά του λόγια τη δραστηριότητα, τις σκέψεις και τα συναισθήματα ενός ανθρώπου, ενός συνηθισμένου και καλομαθημένου αστού που κατόρθωσε, χωρίς να τρέφει παρόμοιες φιλοδοξίες, να είναι ίνδαλμα ακόμα και στις μέρες μας.

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Ήμασταν κάποτε πυροβολητές



Προσωπικές μαρτυρίες και μνήμες μιας ταραγμένης εποχής 

Συγγραφέας: Νικόλαος Σκαρλάτος 
Εκδότης: Επιφανίου Ηλίας 
Έτος έκδοσης: 2013 
Σελίδες: 200 

… Δεκαπενταύγουστος του 1974. Μια μέρα σημαδιακή. Πολεμούσαμε όπως αρμόζει σε Έλληνες. "Ή ταν ή επί τας". Ή με τα πυροβόλα μας ή πάνω σ' αυτά, όπως κατευόδωναν οι Σπαρτιάτισσες μάνες τα παιδιά τους. Η Παναγία, η Υπέρμαχος Στρατηγός, το σύμβολο της υπομονής και της εγκαρτέρησης, μας έδινε δύναμη. Μια δύναμη ημίθεων, που μόνο στην ελληνική μυθολογία συναντά κανείς. Τι ωφελεί άλλωστε να ζούμε, όταν χάνονται τα πάντα. Τι θα λέμε αύριο στα παιδιά μας; Ήταν μια μάχη στην οποία τα δώσαμε όλα. Όσοι παρακολουθούσαν αυτή την τιτανομαχία από μακριά, δεν περίμεναν, όπως μας είπαν, να βγούμε ζωντανοί. Βγήκαμε όμως συντεταγμένοι, χωρίς να ματώσει μύτη. Δεν αφήσαμε τίποτα πίσω μας...

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Μια μικρή γερμανική πόλη



Μυθιστόρημα κατασκοπείας


Μια παλιά υπόθεση, τόσο επίκαιρη 

Ένα μυθιστόρημα κατασκοπείας του 1968, που θα μπορούσε να γραφτεί σήμερα

Συγγραφέας: Τζον Λε Καρέ  
Εκδόσεις: Καστανιώτη 
Μετάφραση: Ιλάειρα Διονυσοπούλου 
Σελίδες: 496 

Της Χρυσας Σπυροπουλου  
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_14/07/2013_526500

Αναμφίβολα το μυθιστόρημα «Μια μικρή γερμανική πόλη» (1968) είναι ένα από τα καλύτερα έργα του Τζον Λε Καρέ (Αγγλία, 1931-), το οποίο μπορεί να σταθεί δίπλα στο εμβληματικό «Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο» (1963), βιβλία που ανήκουν στην πρώτη και άκρως επιτυχημένη περίοδο του συγγραφέα. 

Ο Τζον Λε Καρέ, άλλωστε, υπηρέτησε για ένα διάστημα στην περίφημη ΜΙ6 και γνώριζε καλά τις φωτεινές και σκοτεινές διαδρομές των κατασκόπων, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες παρατηρούνται έμμεσες ή και σαφείς αναφορές στα έργα του σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα. Το χαρακτηριστικό στοιχείο που τον ξεχωρίζει από άλλους συγγραφείς του είδους, όπως τον Ιαν Φλέμιγκ, είναι η διεισδυτική ματιά του, η εμμονή του να μην παραμένει μόνο στον χώρο της περιπέτειας, αλλά να εισχωρεί σε ανθρώπινες καταστάσεις, να περιγράφει και να αναπαριστά σύνθετους κοινωνικούς και πολιτικούς τύπους, κάτι που τον φέρνει πιο κοντά -με πολλές, ωστόσο, διαφορές- στον Γκράχαμ Γκρην, τον συγγραφέα του μυθιστορήματος, μεταξύ άλλων, «Ο τρίτος άνθρωπος». 

Και εκεί που λέγαμε ότι το θέμα «κατασκοπεία», όπως το γνωρίζαμε, έχει τελειώσει λόγω της προόδου της τεχνολογίας, ήρθαν, πρόσφατα, δύο-τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις στο φως να μας διαψεύσουν και να τονίσουν ότι τα μηχανήματα δεν υποκαθιστούν τον ανθρώπινο παράγοντα και ότι οι ανταγωνισμοί, ακόμα και ανάμεσα στους συμμάχους, θα κινητοποιούν τα αντανακλαστικά της «περιέργειας» και των κινήτρων για παρακολούθηση. Κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που καθιστά το έργο του Τζον Λε Καρέ επίκαιρο, και ακόμα περισσότερο το «Μια μικρή γερμανική πόλη», στο οποίο θίγονται πολλά ευρωπαϊκά ζητήματα, όπως η ένταξη χωρών στην ΕΟΚ, νεοναζιστικά κινήματα, η στάση των ισχυρών απέναντι στους «άλλους» κ.ά. 

Η ιστορία του μυθιστορήματος εκτυλίσσεται στα τέλη της δεκαετίας του ’60, όταν ο Ψυχρός Πόλεμος βρισκόταν στο αποκορύφωμά του λόγω του πολέμου στο Βιετνάμ, στην πρωτεύουσα της Δυτικής Γερμανίας, τη Βόννη, η οποία περιγράφεται ως μία μουντή και θλιβερή πόλη στην πρώτη κιόλας σελίδα του βιβλίου. Αναφορές γίνονται, όμως, και στο Λονδίνο, την Κολωνία και το Αννόβερο, σε πόλεις της Γερμανίας, όπου την εποχή εκείνη οι διαδηλώσεις και οι ταραχές ήταν συχνό φαινόμενο και το αίτημα για την επανένωση των δύο Γερμανιών αυτονόητο και επιτακτικό.

Εύθραυστες ισορροπίες 

Στη Βόννη, λοιπόν, εξαφανίζεται ένας κατώτερος υπάλληλος της βρετανικής πρεσβείας, και μαζί μ’ αυτόν εξαφανίζονται και άκρως απόρρητοι φάκελοι. Αμέσως το Λονδίνο στέλνει έναν ικανό αξιωματικό στη Γερμανία, για να ερευνήσει την υπόθεση και να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από αυτήν την εξαφάνιση. Την περίοδο που χάνονται τα ίχνη του, οι μεγάλες πόλεις της Γερμανίας, όπως και η Βόννη, συνταράσσονται από τις πολυπληθείς αντιαμερικανικές και αντιβρετανικές διαδηλώσεις που πραγματοποιούνται από φοιτητές και μέλη νεοναζιστικού κόμματος το οποίο ιδρύθηκε από τον βιομήχανο Κάρφελντ, συνεργάτη των Ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πιθανόν, ο συγγραφέας, με τις αναγωγές του στον Κάρφελντ, να υπονοεί κάποιους Γερμανούς πολιτικούς, οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί για συνεργασία με το ναζιστικό κόμμα πριν από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. 

Ωστόσο, τις ημέρες εκείνες, οι διαπραγματεύσεις για την είσοδο της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, βρίσκονται εν εξελίξει και οι ισορροπίες ανάμεσα στις χώρες που την συγκροτούν είναι εύθραυστες. Από τη μια οι Γερμανοί δεν επιθυμούν να πληρώνουν για τους άλλους, από την άλλη οι Βρετανοί επιδιώκουν να περισώσουν την αξιοπρέπειά τους μετά τη συρρίκνωσή τους, ενώ υφέρπει η αιώνια διαμάχη ανάμεσα στους Αγγλοσάξωνες και τους Γερμανούς, όπως και οι «ανίερες» και πρόσκαιρες συμμαχίες, οι ισορροπίες του τρόμου. 

Το μυθιστόρημα αυτό, αν και γράφτηκε το 1968, περιέχει εικόνες από το παρόν και το μέλλον, ενώ συνδυάζει το μυστήριο, τις ατμοσφαιρικές περιγραφές, την πολιτική και τον αντίκτυπό της στην κοινωνία, την ένταση, τους ολοκληρωμένους χαρακτήρες, την αριστοτεχνικά δοσμένη εξέλιξη της ιστορίας, το έξυπνο και γεμάτο υπονοούμενα τέλος.

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Homo educandus - Φιλοσοφία τής αγωγής



Μέσα στο χώρο της Φιλοσοφίας της Αγωγής το βιβλίο τούτο μοιάζει αιρετικό. Αν το παραβάλει κάποιος προς τον κλασσικό - που σημαίνει και συμβατικό αναπότρεπτα - τύπο των παρόμοιων μελετών, μόνο τον υπότιτλο θα 'βρισκε κοινό. Επομένως όχι από σκοπιμότητα αλλά από ανάγκη αγνόησε και τη συναφή βιβλιογραφία. Η κύρια ιδέα που διάταξε την ορισμένη ανάπτυξη των συλλογισμών του έρχεται από την αντίληψη ότι η αγωγή σήμερα, στην παγκόσμια λειτουργική της, είναι ένα φαινόμενο χρεοκοπημένο επίσημα. Ένα δράμα, αν μας αρέσουν τα επισημότερα σχήματα, των εποχών της παρακμής. (. . .) 

(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

 


Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

INFERNO



Συγγραφέας: DAN BROWN 
Εκδόσεις: Ψυχογιός 
Μεταφραστής: Χρήστος Καψάλης 
Ημ. Έκδοσης: 04/07/2013 
Σελίδες: 672 

Ψάξε και θα βρεις. 

Αυτή η φράση επιστρέφει διαρκώς, σαν ηχώ, στο μυαλό του διάσημου καθηγητή του Χάρβαρντ Ρόμπερτ Λάνγκτον, ο οποίος ξυπνά σε ένα θάλαμο νοσοκομείου, ανήμπορος να θυμηθεί πώς ακριβώς κατέληξε εκεί. Ούτε μπορεί να καταλάβει πώς βρέθηκε στο σακάκι του ένα μυστηριώδες, μακάβριο αντικείμενο. 

Έπειτα από μια επίθεση εναντίον του, ο Λάνγκτον και η νεαρή γιατρός Σιένα Μπρουκς μπλέκουν σε μια ανελέητη καταδίωξη στους δρόμους της Φλωρεντίας. Ο Λάνγκτον όμως γνωρίζει τα κρυφά περάσματα και τα αρχαία μυστικά της πόλης και αυτή είναι η μόνη ελπίδα να ξεφύγουν από τους άγνωστους διώκτες τους. 

Με οδηγό στίχους από τη Θεία Κωμωδία του Δάντη, ο Λάνγκτον και η Σιένα πρέπει να αποκρυπτογραφήσουν μια σειρά από κώδικες που κρύβονται σε περίφημα αναγεννησιακά έργα τέχνης – γλυπτά, πίνακες και κτίρια. Μόνο με τον τρόπο αυτόν μπορούν να βρουν τις απαντήσεις σε ένα γρίφο που ίσως τους βοηθήσει να σώσουν τον κόσμο από μια τρομερή απειλή… 

Εμπνευσμένο από το κορυφαίο αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, το INFERNO είναι το πιο συναρπαστικό, το πιο προκλητικό και το πλέον καταιγιστικό μυθιστόρημα που υπογράφει μέχρι τώρα ο Νταν Μπράουν, ένα θρίλερ που κόβει την ανάσα και διαβάζεται μονορούφι, από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.

 

Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013

Λογοτεχνία και τέχνη της Κίνας



Οι σελίδες που ακολουθούν προσκαλούν τον αναγνώστη σε μια περιπλάνηση στα παραδοσιακά μονοπάτια της κινεζικής λογοτεχνίας και τέχνης. Δεν του προσφέρουν λοιπόν μια κλασική ιστορία του είδους, πράγμα που θα απαιτούσε μια πολύτομη δημοσίευση κι έναν άλλο, μάλλον αφηγηματικό τρόπο γραφής, αλλά μια διαφορετική προσέγγιση, πιο "ιμπρεσιονιστική" ίσως και, ελπίζω, εξίσου, αν όχι περισσότερο ελκυστική. 

Το βιβλίο βασίζεται, ως ένα βαθμό, σε επιλογή κειμένων που γράφονταν και, τις περισσότερες φορές, δημοσιεύονταν σε διάφορες περιοδικές εκδόσεις, ανάλογα με τις ανάγκες της διδασκαλίας μου και τις προσωπικές μου αναζητήσεις. Μερικά κείμενα συμπληρώθηκαν με πιο αναλυτική επεξεργασία, άλλα προστέθηκαν τώρα. Τα μεταφρασμένα ποιήματα και λοιπά κείμενα επιλέχθηκαν μέσα από τη μελέτη διαφόρων γαλλικών και αγγλικών δημοσιεύσεων και, σε κάθε περίπτωση, τα ονόματα των μεταφραστών που με βοήθησαν στην ελληνική απόδοση αναφέρονται στις σημειώσεις των κεφαλαίων. Στις σημειώσεις έχουν περιληφθεί και βιβλιογραφικά ή αλλά στοιχεία πληρέστερης πληροφόρησης, που παρέχουν στον αναγνώστη την ευχέρεια της αναζήτησης ή της παράκαμψής τους, χωρίς να επιβαρύνονται τα κείμενα. [...] 

(από το επεξηγηματικό σημείωμα της συγγραφέως)