Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Το Τραγούδι του Ρολάντ



Συγγραφέας: Ανώνυμος
Εκδόσεις: Στοχαστής
Μετάφραση - Εισαγωγή - Σχολιασμός: Δημήτρης Γ. Πεταλάς
Έτος Α΄ Έκδοσης: 2011
Σελ. 252



Ενώ ο Καρλομάγνος πολεμά με τους Φράγκους στην Ισπανία εναντίον των Σαρακηνών, ο Ρολάντ, ανιψιός και πρωτοπαλλήκαρό του, προσβάλλει βάναυσα και αναίτια έναν άλλο ήρωα, τον Γκανελόν. Αυτός, σε παραφορά οργής και μη μπορώντας να αντιμετωπίσει τίμια τον άτρωτο Ρολάντ, εξωθείται, παρά τη θέλησή του, στην προδοσία. Έτσι, ο πόλεμος μεταξύ των δύο λαών εξελίσσεται σε μια πραγματική βεντέτα, που θα βυθίσει τους πάντες στον όλεθρο και το πένθος: η τελική νίκη των χριστιανών θα είναι πύρρειος, αφού, εκτός από τον Ρολάντ, θα χάσουν τα καλύτερα παλληκάρια τους, όπως άλλωστε και οι Σαρακηνοί· αλλά και ο Γκανελόν θα υποστεί εφιαλτική τιμωρία.

Το παλαιό γαλλικό αυτό δημοτικό τραγούδι (καταγεγραμμένο περί το 1080 – λίγο πριν από την Α΄ Σταυροφορία –, αλλά αναγόμενο σε ιστορικά γεγονότα του Η΄ αι.) απετέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλά σημαντικά μεσαιωνικά έργα τέχνης (υαλογραφήματα στον καθεδρικό ναό της Chartres, στη Γαλλία, παραστάσεις στο μωσαϊκό του καθεδρικού ναού του Otranto, στην Ιταλία…), ο απόηχός του όμως έφτασε μέχρι την Αναγέννηση, με τον Μαινόμενο Ορλάνδο (Orlando Furioso) του Αριόστο.

Ένα σημαντικό έργο των απαρχών της γαλλικής αλλά και της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Το φιλοσοφικό λεξικό του Cambridge


The Cambridge Dictionary of Philosophy

Για τους σπουδαστές των ανθρωπιστικών επιστημών αλλά και για κάθε ανήσυχο βιβλιοφάγο που ενδιαφέρεται για την κίνηση των ιδεών, η χριστουγεννιάτικη βιβλιοπαραγωγή φέρνει μια σημαντική έκδοση: το «Φιλοσοφικό Λεξικό του Καίμπριτζ» (εκδ. Κέδρος) που θεωρείται ένα από τα πιο έγκυρα λεξικά φιλοσοφίας στον κόσμο κυκλοφορεί επιτέλους και στα ελληνικά.

Στη συγγραφή του λεξικού συνέβαλε μια διεθνή ομάδα τετρακοσίων σαράντα καταξιωμένων επιστημόνων, ενώ για την ελληνική του μετάφραση εργάστηκαν 16 Έλληνες ειδικοί. Πρόκειται για μια έκδοση-αναφορά για κάθε ενημερωμένη βιβλιοθήκη που καλύπτει όλο το φάσμα της φιλοσοφίας από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας.

Το λεξικό μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε τη σκέψη των μεγαλύτερων φιλοσόφων αλλά και να διαμορφώσουμε μια συνολική εικόνα για το πώς αναπτύχθηκαν τα φιλοσοφικά ρεύματα σε σχέση με το ιστορικό πλαίσιο.



Την επιμέλεια της ελληνικής έκδοσης υπογράφουν οι Στέλιος Βιριδάκης και Γιώργος Ξηροπαϊδης, ενώ ο ξένος επιμελητής είναι ο Ρόμπερτ Άουντι. Στον τόμο περιλαμβάνονται περίπου 4.227 λήμματα.

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Μινωική Κρήτη - Μύθοι και ιστορίες


Συγγραφέας : Κωνσταντινίδης, Ησαΐας Ι.
Εκδοτικός Οίκος: Ελληνική Άνοδος


Ο Μίνωας στο Παλάτι του σχεδίαζε για τον λαό του ένα καλύτερο αύριο. Η Πασιφάη πολλές φορές χρησιμοποιούσε τις μαγικές της δυνάμεις. Ο πολυμήχανος Δαίδαλος τις περισσότερες φορές υλοποιούσε τις λαμπρές ιδέες του. Υπήρχαν όμως μυστήρια που έκρυβε προσεκτικά ο πρώτος πολιτισμός της Ευρώπης.

- Οι Κουρήτες άραγε ήταν οι άρχοντες των κεραυνών;
- Γιατί ο χρυσός σκύλος έπιανε πάντα το θήραμα του;
- Τι ήταν οι τρομερές χάλκινες μέλισσες;

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ


ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ :  RENE GUENON


Πρόλογος · Η πολλαπλότητα των καταστάσεων του Όντος · Ο Παγκόσμιος Άνθρωπος · Ο μεταφυσικός συμβολισμός του Σταυρού · Οι κατευθύνσεις του χώρου · Η Ινδουιστική θεωρία των τριών Γκούνας · Η ένωση των συμπληρωματικών · Η εξάλειψη των εναντιοτήτων · Πόλεμος και ειρήνη · Το Δέντρο στο μέσον · Η Σβάστικα ·Γεωμετρική παράσταση των βαθμιδών της ύπαρξης · Γεωμετρική παράσταση των καταστάσεων του όντος · Σχέσεις μεταξύ των δύο προηγούμενων παραστάσεων · Ο συμβολισμός της ύφανσης · Παράσταση της συνέχειας των διαφορετικών τροπικοτήτων μιας και της αυτής κατάστασης του όντος · Η σχέση μεταξύ του σημείου και του χώρου · Η οντολογία της φλεγόμενης βάτου · Μετάβαση από τις ευθύγραμμες συντεταγμένες στις πολικές συντεταγμένες - συνέχεια με περιστροφή · Παράσταση της συνέχειας των διαφορετικών καταστάσεων του όντος · Η παγκόσμια σφαιρική περιδίνηση ·Καθορισμός των στοιχείων στην παράσταση του όντος · Το σύμβολο του Γιν-Γιανγκ της Άπω Ανατολής: Μεταφυσική ισοδυναμία της γέννησης και του θανάτου · Η σημασία του κατακόρυφου άξονα: Η επιρροή της Θέλησης του Ουρανού · Η ουράνια ακτίνα και το επίπεδο της αντανάκλασής της · Το Δέντρο και ο Όφις · Η δυσαναλογία μεταξύ του ολικού όντος και της ατομικότητας · Η θέση της ατομικής ανθρώπινης κατάστασης στην ολότητα του όντος · Η Μεγάλη Τριάδα · Το κέντρο και η περιφέρεια · Τελικές παρατηρήσεις πάνω στον χωρικό συμβολισμό · Ευρετήριο

Ένας χορός μεταμφιεσμένων


Τζουζέππε Βέρντι

Λιμπρέτο: Αντόνιο Σόμμα
Βασισμένο στο λιμπρέτο Γουσταύος Γ' ή Ένας χορός μεταμφιεσμένων του Εζέν Σκριμπ

Νέα παραγωγή
Πρεμιέρα 17 Δεκεμβρίου 2011

17, 18, 20, 21, 22, 23, 27, 29 Δεκεμβρίου 2011
8 Ιανουαρίου 2012
Ώρα έναρξης 20.00


Η μεγαλειώδης όπερα του Τζουζέππε Βέρντι, η οποία πραγματεύεται τη δύναμη της εξουσίας, τον έρωτα και την προδοσία, παρουσιάζεται, στην πρωτότυπη μη λογοκριμένη εκδοχή της, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού και σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου.

H Όπερα σε τρεις πράξεις, Ένας Χορός μεταμφιεσμένων βασίζεται σε ποιητικό κείμενο του Αντόνιο Σόμμα που με τη σειρά του στηρίχτηκε σε προγενέστερο του Εζέν Σκριμπ για την όπερα Γουσταύος Γ’ ή Ο χορός των μεταμφιεσμένων του Ντανιέλ Ωμπέρ. Η γαλλική όπερα είχε παρουσιαστεί με μεγάλη επιτυχία στο Παρίσι το 1833.
Από μουσική άποψη, ο Χορός μεταμφιεσμένων είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα έργα του Βέρντι καθώς συνενώνει το γνώριμο ιταλικό πάθος του συνθέτη με την λαμπρότητα της γαλλικής όπερας, που υπήρξε πρότυπό του. Επιπλέον, ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα έργα του Βέρντι, καθώς διαθέτει ένα στοιχείο που σπάνια συνδυάζουμε με αυτόν: το χιούμορ.

Ο Δημήτρης Μαυρίκιος, με μεγάλες επιτυχίες στο θέατρο και τον κινηματογράφο, επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή, 27 χρόνια μετά από την πρώτη του σκηνοθεσία στην όπερα του Μασνέ Βέρθερος. Ο Μαυρίκιος τοποθετεί τη δράση του έργου στο σήμερα. Η παράσταση ξεκινάει με την αναπαλαίωση της πρόσοψης ενός μνημειακού κτηρίου όπερας και τελειώνει με τη δολοφονία του ήρωα του έργου μέσα στο κτήριο αυτό.


Η υπόθεση στηρίζεται σε πραγματικό γεγονός, τη δολοφονία του Γουσταύου Γ’ βασιλιά της Σουηδίας κατά τη διάρκεια ενός χορού μεταμφιεσμένων το 1792 μέσα στην Βασιλική Όπερα της Στοκχόλμης. Οι λογοκριτικές αρχές προκάλεσαν πολλά προβλήματα στον Βέρντι, καθώς η σκηνική παρουσίαση της δολοφονίας ευρωπαίου μονάρχη δεν ήταν ανεκτή. Έτσι, τόπος και δράση της υπόθεσης μεταφέρθηκαν στη Βοστώνη στα τέλη του 17ου αιώνα και ο βασιλιάς Γουσταύος Γ΄ έγινε κυβερνήτης με το όνομα Ρικκάρντο. Πρόσωπα όπως η μάντισσα Ουλρίκα Άρβιντσον υπήρχαν στο περιβάλλον του μονάρχη, ωστόσο η αισθηματική πλοκή είναι τελείως φανταστική. Στη νέα παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ο Δημήτρης Μαυρίκιος επέλεξε να επαναφέρει τα ιστορικά πρόσωπα και τον τόπο της δράσης.

Στην πρωτότυπη, μη λογοκριμένη, εκδοχή του Χορού Μεταμφιεσμένων, που με τη μορφή αυτή δεν έχει παιχτεί ποτέ έως τώρα στην Ελλάδα, ο λαοφιλής Γουσταύος Γ' της Σουηδίας εμφανίζεται διχασμένος ανάμεσα στο κρυφό πάθος του για την Αμέλια και τη βαθιά φιλία που τον δένει με το σύζυγό της Άνκαρστραιμ. Η Αμέλια, επίσης ερωτευμένη με τον Γουσταύο, θέλοντας να προστατέψει το γάμο της, καταφεύγει στη μάγισσα Ουλρίκα Άρβιντσον. Εκείνη τη στέλνει να βρει το βοτάνι της λήθης σ' έναν τρομακτικό τόπο εκτέλεσης καταδίκων, όπου συναντά τον Γουσταύο που την είχε ακολουθήσει ως εκεί. Τη συνάντηση αυτή ανακαλύπτει ο Άνκαρστραιμ μέσα από τον ζήλο του να προστατεύσει τον βασιλιά από εχθρούς του ορκισμένους να τον δολοφονήσουν. Συντετριμμένος και διπλά προδομένος από τη γυναίκα και τον φίλο του, ο Άνκαρστραιμ θα συνεργαστεί με τους συνωμότες. Ένας χορός μεταμφιεσμένων θα προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες για την εκδίκησή του. Ο «φωτισμένος» μονάρχης Γουσταύος Γ' της Σουηδίας δολοφονήθηκε στις 16 Μαρτίου του 1792 μέσα στη βασιλική όπερα της Στοκχόλμης κατά τη διάρκεια ενός χορού μεταμφιεσμένων που ο ίδιος είχε διοργανώσει.

Το κείμενο του Αντόνιο Σόμμα, ξεχωρίζει για τη θεατρικότητά του, στηρίζεται σε διαρκείς ανατροπές και σε ειρωνικά παιχνίδια της μοίρας ενώ δίνει ευκαιρία στους ήρωες να εκφράσουν με πάθος τα συναισθήματά τους.

Ο Τζουζέππε Βέρντι, με τη μουσική του εξέφρασε σε αισθητικό επίπεδο το πνεύμα του ώριμου ρομαντισμού και σε πολιτικό επίπεδο την επιθυμία των συμπατριωτών του να δουν την Ιταλία ελεύθερη και ενωμένη. Αγαπήθηκε από ιδιαίτερα πλατύ κοινό και απέκτησε εξαρχής δημοτικότητα που παραμένει αμείωτη μέχρι σήμερα.

περισσότερα εδώ

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Ο μακαρίτης Ματτία Πασκάλ


Συγγραφέας: Pirandello Luigi

"O μακαρίτης Ματτία Πασκάλ", μυθιστόρημα γραμμένο το 1904 με τη ζωντάνια και τη θεατρικότητα του Σικελού νομπελίστα, αποδεικνύεται μέσα από την αναζήτηση της προσωπικής του ταυτότητας ένας διαχρονικός ήρωας.
Ποιος είναι ο Ματτία Πασκάλ; Είναι αυτός που θέλει ο ίδιος να είναι, ή εκείνος που οι κοινωνικές συνθήκες έχουν δημιουργήσει; Και η ζωή του; Είναι επιλογή δική του, ή το δημιούργημα μιας σειράς τυχαίων γεγονότων;
Ο Ματτία Πασκάλ ανακαλύπτει τη μάσκα που του έχει επιβληθεί και προσπαθεί να ζήσει θάβοντάς την. Παλεύει ανάμεσα στο "εγώ" του παρελθόντος και στο "εγώ" του παρόντος. Αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε δυο σκιές, προσπαθώντας να δώσει σάρκα και οστά σ' εκείνη που θα νιώσει ως την πιο αληθινή. Η μοίρα και η τύχη γίνονται άλλοτε το αντίβαρο που εξισορροπεί τα πάντα, άλλοτε ο σκόπελος που τον ταλανίζει και άλλοτε η σανίδα σωτηρίας προς την ελευθερία.

"Και πάνω απ' όλα θα φροντίζω αυτή μου την ελευθερία: θα διασκεδάζω σε δρόμους ίσιους και πάντοτε καινούργιους, και δεν θα φορέσω ποτέ κάποιο βαρύ ρούχο. [...] Θα δώσω στον εαυτό μου σιγά-σιγά μια καινούργια μόρφωση, θα μεταμορφωθώ μελετώντας με αγάπη και υπομονή, ούτως ώστε, στο τέλος, να μπορώ να πω όχι μόνο πως έζησα δύο ζωές, μα πως υπήρξα δύο άνθρωποι".



Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Ο ξανθός Έκμπερτ. Το Ρούνενμπεργκ


Der blonde Eckbert, Der Runenberg

Συγγραφέας : Tieck Ludwig

Πολυγραφότατος και πολυταξιδεμένος, ο Λούντβιχ Τηκ (1773-1853) ανήκει στις κορυφαίες λογοτεχνικές μορφές του γερμανικού ρομαντισμού, τον οποίο, ωστόσο, δεν δίστασε αργότερα να εγκαταλείψει χάριν του ρεαλισμού. Πέρα όμως από τη λογοτεχνική αξία του προσωπικού του έργου, συνεισέφερε σημαντικά στα γερμανικά γράμματα ως μελετητής μεσαιωνικών χειρογράφων, ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Βασιλικού θεάτρου της Δρέσδης και του Βερολίνου, ως επιμελητής της έκδοσης του έργου συγχρόνων του δημιουργών, όπως ο Κλάιστ, ο Λεντς και ο Νοβάλις, ενώ ασχολήθηκε εις βάθος με τον Σαίξπηρ, μεταφράζοντας το σύνολο του έργου του.
Ιδρυτικό στέλεχος του περίφημου "Κύκλου της Ιένας", ο Τηκ αποτύπωσε στο έργο του τις επιταγές του πρώιμου ρομαντισμού, αποτελώντας για τη λογοτεχνία -όπως άλλωστε και ο Νοβάλις- ό,τι οι αδελφοί Σλέγκελ και ο Φίχτε για τη θεωρία και τη φιλοσοφία του ρομαντισμού, αντίστοιχα.

Ο ξανθός Έκμπερτ. Το Ρούνενμπεργκ

Βαθιά επηρεασμένες από τους σκοτεινούς γερμανικούς μύθους του Μεσαίωνα, οι δύο αριστουργηματικές νουβέλες του Τηκ διατηρούν μεν το θαυμαστό ύφος του δημώδους παραμυθιού, χωρίς όμως η έκβαση τους να οδηγεί στη λύτρωση των ηρώων: οι μυστηριώδεις και απόκοσμοι ήρωες του Τηκ οδηγούνται διαδοχικά μέσα από την εφήμερη ευτυχία, τον πόνο της απώλειας, την προσωπική φθορά και τη φρίκη στη βέβαιη παραφροσύνη και στο θάνατο.
Πέρα από την υψηλή λογοτεχνική τους αξία, "Ο ξανθός Έκμπερτ" και "Το Ρούνενμπεργκ" έχουν το ιδιαίτερο προνόμιο να αποτελούν την παρθενική μετάφραση έργων ενός σημαντικού δημιουργού του γερμανικού ρομαντισμού στην ελληνική γλώσσα.


Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ



Συγγραφέας: Κνουτ Χάμσουν


Ένα έπος της γης

Το βραβευμένο με το Νόμπελ Λογοτεχνίας (1920), έργο του μεγάλου Νορβηγού συγγραφέα Κνουτ Χάμσουν ''Η ευλογία της γης'', πολύ απέχει από το χαρακτηρισμό μυθιστόρημα: πρόκειται περισσότερο για μια αφήγηση-ποταμό, που ξετυλίγει άλλοτε με ένταση και άλλοτε με τρυφερότητα τη ζωή των απλών ανθρώπων που ζουν από τη γη και για τη γη, άρρηκτα δεμένοι με τη φύση.

Στον πυρήνα της ιστορίας βρίσκεται ο γεωργός Ισάκ, η γυναίκα του Ίνγκερ και το αγρόκτημά τους, γύρω από το οποίο χτίζουν με τον ιδρώτα του προσώπου τους το μέλλον τους και την οικογένειά τους, σε μια σχεδόν ερημική περιοχή στα σύνορα Νορβηγίας και Σουηδίας, στις αρχές του εικοστού αιώνα. Με αφετηρία την πρώτη εκείνη μέρα που ο πλάνητας έως τότε και φτωχός Ισάκ αποφασίζει να εγκατασταθεί σ' αυτό το κομμάτι γης και να το καλλιεργήσει με μόνο εφόδιο τα γυμνά του χέρια, έως το κλείσιμο της διήγησης δεκαετίες αργότερα με χωράφια, ζωντανά και παιδιά ν' αυξάνουν και να πληθαίνουν, ο αναγνώστης ακολουθεί το μονοπάτι που αυτή η απλή ψυχή χαράζει με αγώνα καθημερινό και εργασία αδιάκοπη, τις χαρές και τις λύπες του που όλες τις αντιμετωπίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση επικαλούμενος μόνο ''τον Θεό που 'ναι στον ουρανό'', τα μεγάλα και μικρά βάσανα ενός ανθρώπου ''που ένα τίποτε ήτανε, σχεδόν, ανάμεσα στους ανθρώπους''.

Με γλώσσα χειμαρρώδη, σε διάλεκτο ''χωριάτικη'' στις λέξεις και τις εκφράσεις, με ύφος ανεπιτήδευτο και γραφή νατουραλιστική στη μορφή και ρομαντική στη σύλληψη -στα χνάρια του μεγάλου Ντοστογιέφσκι-, ο Χάμσουν δημιουργεί μια οικογενειακή σάγκα και ταυτόχρονα ένα έπος της γης που υμνεί τον απλό και σιωπηλό χωρικό και τον τρόπο ζωής του, σε αντιπαράθεση με το διεφθαρμένο και ματαιόδοξο αστό. Οι ανθρώπινες μορφές της υπαίθρου παρουσιάζονται σχεδόν βιβλικές, ενώ οι αρνητικοί χαρακτήρες, ακόμα και οι εγκληματικές πράξεις, αντιμετωπίζονται από το συγγραφέα όχι με επίκριση αλλά με κατανόηση και συμπάθεια. Στο τέλος όλα συγχωρούνται και όλοι βρίσκουν τη λύτρωση, ακριβώς όπως μετά την καταιγίδα βγαίνει πάντα το ουράνιο τόξο - ''η ευλογία της γης'' είναι για όλους όσους ζουν κάτω από τον ήλιο...

Αγγέλα Γαβρίλη



Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Κύκνοι... από όλον τον κόσμο


Πρώτοι χορευτές των Μπαλέτων του Κρεμλίνου, της Αγγλίας, της Αμερικής και της Γερμανίας
έρχονται με τη «Λίμνη των κύκνων» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών


Σε μια πρόσφατη σφυγμομέτρηση στο τουίτερ, η «Λίμνη των Κύκνων» αναδείχθηκε η αγαπημένη μουσική μπαλέτου των χρηστών και οι εννέα στους δέκα ανέφεραν τη Λίμνη, όταν τους ζητήθηκε να ονομάσουν ένα έργο κλασικού χορού. Οι κριτικοί αναρωτιούνται πάντα για την αντοχή και την απήχηση αυτού του μπαλέτου και οι περισσότεροι απαντούν: κατ' αρχάς, η μουσική με κεφαλαίο Μ. Μία από τις σπουδαίες στιγμές του Τσαϊκόφσκι και το φινάλε, ένα από τα πιο συγκλονιστικά κομμάτια που έγραψε. Και μετά το θέμα: το καλό σε πόλεμο με το κακό, προσωποποιημένο στον διπλό ρόλο της Οντέτ και της Οντίλ και, πάνω από όλα, ο έρωτας αντιμέτωπος με τον πόθο και όλα αυτά σε ένα σενάριο, που παίρνει υλικό από τους ρωσικούς λαϊκούς μύθους και τους συμβολισμούς τους, για να συνθέσει μια ιστορία με έντονη αίσθηση τελετουργικού, τόσο παλιά, αλλά με δύναμη να ταξιδεύει στον χρόνο.
Η αντοχή του έργου του Τσαϊκόφσκι στον χρόνο είναι δεδομένη. Γι αυτό, όσες φορές και να ανέβει στη σκηνή, οι θεατές, αλλά και οι χορευτές, δεν το χορταίνουν. Κορυφαίες μπαλαρίνες και κορυφαίοι κλασικοί χορευτές, στο απόγειο της καριέρας τους και από τις σημαντικότερες σκηνές του κόσμου, συναντιούνται στην Αθήνα για να χορέψουν το αριστούργημα του κλασικού χορού που με την ομορφιά της μουσικής του και το πάθος της ιστορίας του σαγηνεύει το κοινό διαχρονικά.
Από τις 16 έως 23 Δεκεμβρίου και από τις 25 έως τις 30 Δεκεμβρίου (22 συνολικά απογευματινές και βραδινές παραστάσεις), στο «Μέγαρο Μουσικής Αθηνών», πρώτοι χορευτές των Μπαλέτων Μαρίινσκι, του Κρεμλίνου, του Κόβεντ Γκάρντεν, του American Ballet Theatre, του Αγγλικού Εθνικού Μπαλέτου και του Κρατικού Μπαλέτου του Βερολίνου χαρίζουν τις προσωπικότητές τους στους πρωταγωνιστές αυτής της αιώνιας ιστορίας καλού-κακού, έρωτα και πόθου. Μαζί τους το κορ ντε μπαλέ του Μπαλέτου του Κρεμλίνου.
Η «Λίμνη των Κύκνων» ταξιδεύει κυριολεκτικά και μεταφορικά από τότε που το μοσχοβίτικο θέατρο Μπολσόι την παρήγγειλε στον Τσαϊκόφσκι. Διστακτικός στην πρώτη του προσπάθεια να γράψει μουσική μπαλέτου, την παρέδωσε το 1876 και έκανε πρεμιέρα το 1877 με χλιαρή υποδοχή. Από το 1895 όμως με την αναβίωσή του από τον Μαριούς Πετιπά και τον Λεβ Ιβάνοφ για το Θέατρο Μαρίινσκι της Αγίας Πετρούπολης, το μπαλέτο αυτό απέκτησε υπόσταση λατρευτική και κάθε ομάδα κλασικού, αλλά και μοντέρνου χορού, αναμετριέται μαζί του για να δείξει τη δεξιοτεχνία της και να αποδείξει ότι η Λίμνη παραμένει ένα ζωντανό έργο τέχνης, που βρίσκει τρόπους επικοινωνίας με το κοινό κάθε εποχής.


«Μπάντμιντον»
«Καρυοθραύστης» από το Κίεβο
Παρ' όλο που ο «Καρυοθραύστης» έχει κατά καιρούς παρουσιαστεί με διαφορετικές σκηνικές προσεγγίσεις και χορογραφίες, η μεγαλοφυής μουσική του Τσαϊκόφσκι παραμένει αναλλοίωτη στον χρόνο και είναι, κατά γενική ομολογία, μία από τις πλέον υπέροχες και αναγνωρίσιμες μουσικές που γράφτηκαν ποτέ, συγκεντρώνοντας τις περισσότερες ηχογραφήσεις του κλασικού ρεπερτορίου.


Το Μπαλέτο της Οπερας του Κιέβου παρουσιάζει τον «Καρυοθραύστη» από τις 25 έως τις 29 Δεκεμβρίου στο «Μπάντμιντον». Το παραμύθι του Χόφμαν «Ο Καρυοθραύστης και ο Βασιλιάς των Ποντικών», διασκευάστηκε το 1816 από τον Αλέξανδρο Δουμά, ο οποίος με μεγάλη ευαισθησία μετέτρεψε την ιστορία του Καρυοθραύστη σε ένα τρυφερό παιδικό παραμύθι που διαβάζεται μέχρι τις μέρες μας. Το 1891, ο Μάριους Πετιπά, χορογράφος του Ιμπέριαλ Μπαλέ της Αγίας Πετρούπολης, αποφάσισε να χορογραφήσει τη διασκευή του Αλέξανδρου Δουμά και παρήγγειλε στον Πιότρ Ιλιτς Τσαϊκόφσκι τη σύνθεση της μουσικής. Η πανηγυρική πρεμιέρα του μπαλέτου έγινε στις 18 Δεκεμβρίου του 1892.
Στη Δυτική Ευρώπη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Λονδίνο στις 30 Ιανουαρίου του 1934, ενώ στην Αμερική πρωτοπαρουσιάστηκε μόλις το 1944 στην πόλη του Σαν Φρανσίσκο. Εκτοτε το μπαλέτο έχει χορογραφηθεί από πολλούς χορογράφους, όπως οι Ζορζ Μπαλανσίν, Ρούντολφ Νουρέγιεφ, Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ κ.ά.

Νέα πνοή

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Μπαλέτου του Κρεμλίνου, Αντρέι Πετρόφ, δίνει νέα πνοή στο κλασικό αριστούργημα των Ιβάνοφ-Πετιπά-Γκόρσκι με τις χορογραφικές παρεμβάσεις του και με την ένταξη ενός νέου ρόλου, αυτόν του «Πνεύματος του κακού», που αποτελεί δικό του δημιούργημα.

Αντιγόνη Κάραλη

Σεραφίτα

Συγγραφέας: Balzac Honore de

Σ' αυτό το φιλοσοφικό μυθιστόρημα, ο Μπαλζάκ, μέσα από τις μυστικιστικές θεωρίες του Σβέντεμποργκ, δίνει, ζωή σ' ένα μυστηριώδες πλάσμα, τη Σεραφΐτα-Σεραφίτους, που συνενώνει τη φύση του αρσενικού και του θηλυκού. Πρόκειται ωστόσο για ένα ον χωρίς φύλο, ένα πλάσμα στο οποίο η απουσία σεξουαλικότητας είναι απόλυτη· στην ουσία πρόκειται για ένα κενό που γεμίζει με το βλέμμα των άλλων: ένας άντρας και μια γυναίκα το αγαπούν ταυτόχρονα και αυτοί είναι που του προσδίδουν ένα φύλο προβάλλοντας πάνω του την επιθυμία τους για το φύλο που το ίδιο δεν έχει...

"Η Σεραφίτα είναι, η τελευταία μεγάλη ευρωπαϊκή λογοτεχνική δημιουργία που έχει ως κεντρικό θέμα το μύθο του ανδρόγυνου [...] Είναι, αναμφίβολα το πιο μαγευτικό από τα φανταστικά μυθιστορήματα του Μπαλζάκ."



Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ



«O Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για όλους εκείνους που επιθυμούν να
μάθουν πώς να αποτύχουν στη ζωή τους και πώς, ενδεχομένως, να πετύχουν στο έργο τους. Μόνο που
όσον αφορά το τελευταίο τούτο σημείο, το αποτέλεσμα δεν είναι εξασφαλισμένο».
Απαράμιλλος τεχνίτης του τρόμου και του φανταστικού, αδιαμφισβήτητα ιδιοφυής πρόδρομος της
επιστημονικής φαντασίας, ο Χ. Φ. Λάβκραφτ είναι ένας από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς
συγγραφείς του 20ού αιώνα. Ασκεί πάντα μια αυθεντική σαγήνη σε ένα μεγάλο μέρος του σύγχρονου
κοινού, καθώς το παράδοξο της προσωπικότητάς του συμβαδίζει απόλυτα με το χαρακτήρα των
γραπτών του. Βαθύτατα αδιάφορος και κάθετα εχθρικός απέναντι σε όλες τις αξίες του σύγχρονου
κόσμου, θα υποφέρει σε όλη του τη ζωή από επίμονους εφιάλτες. Εμφορούμενος τελικά από έναν
ρατσισμό βγαλμένο από τα σωθικά του, θα αποτύχει σε όλες τις προσπάθειές του να ζήσει μια
«κανονική» ζωή.
Αυτή την ασυνήθιστη διαδρομή παρακολουθεί ο Μισέλ Ουελμπέκ, χαιρετίζοντας στο πρόσωπο του
ομοτέχνου του τον δημιουργό ενός ιδρυτικού μύθου και αντλώντας από την ψευδαισθησιακή υφή των
έργων του πειστικά επιχειρήματα υπέρ μιας λογοτεχνίας του ιλίγγου, υπέρ της «συμπαράθεσης του
παραμικρού και του απέραντου, του ελάχιστου και του απείρου». Τούτη η έκδοση ενός από τα πλέον
εμβληματικά έργα του Μισέλ Ουελμπέκ επικουρείται θαυμάσια από την επιβλητική εισαγωγή του
Στήβεν Κινγκ, ο οποίος προλόγισε το έργο στην αμερικανική έκδοση. Αναλύοντας με δύναμη και
διαύγεια αυτό που, πέρα από τη χρονική απόσταση, συνδέει τους δύο συγγραφείς και καθιστά
συγγενικά τα έργα τους, βυθοσκοπώντας τον Γάλλο συγγραφέα με σκοπό να ανακαλύψει την πηγή του
ενδιαφέροντός του για τον Λάβκραφτ, ο γνωστός Αμερικανός μπεστσελλερίστας μάς προσφέρει το
βασικό κλειδί για μια βαθύτερη κατανόηση του κειμένου που κρατάμε στα χέρια μας.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Ηλιακή καταιγίδα


Συγγραφέας: Larsson Asa


Η Asa Larsson (Όσα Λάρσον) γεννήθηκε το 1966 και ζει με τα παιδιά της στο Μάριεφρεντ. Από το 1980 έως το 1989 έζησε στην Κιρούνα, μια κωμόπολη κοντά σ’ ένα παλιό ορυχείο στον μακρινό βορρά της Σουηδίας. Μετά τις σπουδές της στην Ουψάλα, η Λάρσον εργάστηκε ως δικηγόρος όπως και η ηρωίδα της η Ρεμπέκα. Όταν ήταν σε άδεια μητρότητας, έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα Ηλιακή καταιγίδα, το οποίο έλαβε διακρίσεις (Βραβείο καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα αστυνομικού μυθιστορήματος στη Σουηδία), έγινε διεθνές μπεστ σέλερ και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Στην ίδια σειρά, με πρωταγωνίστρια τη Ρεμπέκα Μάρτινσον, κυκλοφόρησαν τρεις ακόμα τίτλοι. Τα βιβλία της σειράς έχουν πουλήσει στη Σουηδία περισσότερα από 1.000.000 αντίτυπα, ενώ εκδίδονται σε είκοσι χώρες σε όλο τον κόσμο.

Ηλιακή καταιγίδα

Βόρεια Σουηδία: Το χιόνι χορεύει με το Βόρειο Σέλας στον νυχτερινό ουρανό. Ένας άντρας κείτεται άγρια δολοφονημένος σε μια εκκλησία. Είναι ο χαρισματικός ιεροκήρυκας Βίκτορ Στρόντγκαρντ. Τη σκοτεινή υπόθεση αναλαμβάνει να διαλευκάνει η ετοιμόγεννη αστυνομικός Άννα-Μαρία Μέλα. Στην έρευνά της θα εμπλακεί και η Ρεμπέκα Μάρτινσον, δικηγόρος με έδρα τη Στοκχόλμη, φίλη του νεκρού από παλιά, η οποία με αφορμή τα γεγονότα επιστρέφει στη γενέτειρά της, την κωμόπολη Κιρούνα.
Σκοτεινά μυστικά αναδύονται από το παρελθόν και οι ήρωες της ιστορίας, παγιδευμένοι σε μια σατανική πλεκτάνη, θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν έναν δολοφόνο με απρόβλεπτα και αξεδιάλυτα κίνητρα.

Ένα μυστήριο-λαβύρινθος. H τέχνη της αφήγησης στο απόγειό της.
Independent

Εντυπωσιακό… Εκατό τοις εκατό θρίλερ.
Booklist

Το χιόνι βάφτηκε κόκκινο… Βυθιστείτε στην απόλαυση μιας ανατριχιαστικής ιστορίας.
Jim Kelly, συγγραφέας

Η Λάρσον δημιούργησε μια αντισυμβατική ηρωίδα και ιστορίες που εκτός από την αστυνομική τους διάσταση διαθέτουν υψηλή λογοτεχνική αξία.
Kieler Nachrichten

Αστυνομικό του υψηλότερου επιπέδου – ένα εξαιρετικό λογοτεχνικό έργο.
Passauer Neue Presse

Η Λάρσον συνδυάζει έξοχα δραματικές καταστάσεις – μια πολυπρόσωπη αφήγηση για τις παγίδες που στήνει η ενοχή.
Hamburger Abendblatt

Δικαίως τιμήθηκε ως το καλύτερο ντεμπούτο αστυνομικού συγγραφέα στη Σουηδία!
Buchkultur

Το νέο αστέρι του αστυνομικού από τον παγωμένο Βορρά.
Bunte

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Μυστηριακή Θράκη


Συγγραφέας : Κωνσταντινίδης Ησαΐας Ι.
Εκδότης : Ελληνική Άνοδος

Ένας άγνωστος πολιτισμός που χάνεται βαθιά μέσα στο χρόνο!
Μια μαγευτική μυθολογία που συγκλονίζει συθέμελα!
Μια πανάρχαια λατρεία που "γονιμοποίησε" τη χριστιανορθόδοξη παράδοση!

Όλα τα παραπάνω εκπληκτικά αποτελούν τη "Μυστηριακή Θράκη". Τη Θράκη του μέγα μύστη Ορφέα, τη Θράκη του οργιαστικού θεού Διόνυσου, τη Θράκη των μεγάλων βασιλιάδων, των μαγικών όντων, των ονειρεμένων πλασμάτων...

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

ΠΕΚΙΝΟ ΣΕ ΚΩΜΑ


Δέκα χρόνια χρειάστηκε ο Μα Γιαν για να ολοκληρώσει αυτό το μνημειώδες έργο, ένα μυθιστόρημα που μιλά με τρόπο συγκλονιστικό για την εξορία, για τον αποκλεισμό. Τον Μάιο του 1989 ο Μα Γιαν ζούσε αυτοεξόριστος για πολιτικούς λόγους στο Χονγκ Κονγκ. Επέστρεψε όμως στο Πεκίνο για να λάβει μέρος στην εξέγερση των φοιτητών. Είκοσι χρόνια μετά, στο τελευταίο του μυθιστόρημα ο Μα επανέρχεται –με ακρίβεια ιστορικής μαρτυρίας– στην ανοιχτή πληγή των γεγονότων της πλατείας Τιανανμέν για να κάνει μέσω της λογοτεχνίας ό,τι πεισματικά αρνούνται αρχές και πολίτες της Κίνας: να αφήσουν την Ιστορία να μιλήσει. «Στην Κίνα η μνήμη είναι έγκλημα», λέει σε μια συνέντευξή του, και μόνος δρόμος η σιωπή και η ηθελημένη τύφλωση. Όμως «ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία» κατά τον Μίλαν Κούντερα «είναι αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη», και ο Μα Γιαν, ο «Κινέζος Κούντερα» όπως έχει χαρακτηριστεί, στο Πεκίνο σε κώμα είναι αποφασισμένος να εναντιωθεί στη λήθη. Το ακίνητο σώμα του Τάι Γουέι, πρωταγωνιστή του βιβλίου, θα γίνει το ζωντανό σύμβολο τόσο του ολοκληρωτικού καθεστώτος όσο και της απότομης εισόδου της χώρας στον πιο άγριο καπιταλισμό.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Πεκίνο, 4 Ιουνίου 1989. O Τάι Γουέι, μεταπτυχιακός φοιτητής βιολογίας, πυροβολείται στο κεφάλι στη διάρκεια των επεισοδίων στην πλατεία Τιανανμέν. Πέφτει σε βαθύ κώμα και έκτοτε βρίσκεται ακινητοποιημένος σε ένα κρεβάτι στο διαμέρισμα της μητέρας του. Σε αντίθεση όμως με το σώμα του, το μυαλό του βρίσκεται σε πλήρη εγρήγορση. Ό,τι τον κάνει να νιώθει ακόμα ζωντανός είναι η απόλυτη ελευθερία του να ανακαλεί μνήμες από το παρελθόν. Ακολουθώντας αυτό το «ανάστροφο» μονοπάτι, γυρνάει πίσω στην παιδική του ηλικία, που συνέπεσε με τη ζοφερή περίοδο της Πολιτιστικής Επανάστασης, θυμάται τους έρωτες που τον σημάδεψαν και ανακαλεί με λεπτομέρειες την εμπλοκή του στο φοιτητικό κίνημα και την άγρια καταστολή του. Συγχρόνως όμως παρακολουθεί και ό,τι συμβαίνει στο παρόν. Από θραύσματα λόγων των φίλων που τον επισκέπτονται και της μητέρας του που τον φροντίζει, παρακολουθεί τις ραγδαίες αλλαγές στην πολιτική ζωή της χώρας του, που έχει πλέον απροκάλυπτα παραδοθεί στον καπιταλισμό. Η μητέρα του αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα –πότε πουλώντας τα «θαυματουργά» του ούρα και πότε τον ένα του νεφρό–, ενώ το αστυνομικό καθεστώς προσπαθεί λυσσαλέα να σβήσει από τη συλλογική μνήμη τα γεγονότα της σφαγής στην πλατεία Τιανανμέν. Μέσα σε αυτό το παρανοϊκό σκηνικό, ο Τάι Γουέι, ακινητοποιημένος στο σιδερένιο του κρεβάτι, νιώθει πιο ελεύθερος από ποτέ. Άραγε ποιος πραγματικά βρίσκεται σε κώμα; Αυτός ή μια ολόκληρη χώρα γύρω του;

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ



ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

Οι ήττες των δύο υπερδυνάμεων του 20ού αιώνα, των Ηνωμένων Πολιτειών στο Βιετνάμ και της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν, κατέδειξαν με τον πιο έντονο τρόπο τη σημασία και τις ιδιαιτερότητες του μη συμβατικού πολέμου. Αποδείχτηκε περίτρανα και αποτελεί παράδειγμα για τους μεταγενέστερους ότι η συντριπτική υπεροχή σε στρατιωτικά και οικονομικά μέσα δεν αρκεί για να επιτευχθεί η νίκη, όταν ο αντίπαλος είναι ο ελαφρά εξοπλισμένος μαχητής που έχει τη λαϊκή υποστήριξη και καθοδηγείται από μια στιβαρή πολιτική οργάνωση.

Το παρόν βιβλίο θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα έργα για την καταστολή των εξεγέρσεων. Αναλύονται οι ιδιομορφίες του ανορθόδοξου πολέμου και προτείνονται συγκεκριμένες στρατηγικές και τακτικές ενέργειες, πάντα από τη μεριά του αντεπαναστάτη. Η εξαρχής δηλωμένη τοποθέτηση του συγγραφέα στο πλευρό της αντεπανάστασης διόλου δεν μειώνει τη νηφαλιότητα της ανάλυσής του, την ακρίβεια των παρατηρήσεών του και τη σαφήνεια των συμπερασμάτων του. Το έργο αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο τόσο στον αντεπαναστάτη, για τον οποίο άλλωστε προορίζεται, όσο και στον επαναστάτη, στον οποίο δείχνει την προοπτική του αντιπάλου και τη διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων.


Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Οι 246 βασικές ρήσεις της τέχνης του πολέμου του Sun Tzu


Η "Τέχνη του πολέμου" του Sun Tzu, πραγματεία εφάμιλλη του "Ηγεμόνα" του Niccolo Machiavelli, αποτελεί για αιώνες το θεμελιώδες βιβλίο της στρατιωτικής εκπαίδευσης ανωτάτων αξιωματικών.

Γράφτηκε στην Κίνα πριν 2500 χρόνια και αποτέλεσε τον πολεμικό καθοδηγητή των κινέζων αυτοκρατόρων.

Εδώ κι έναν αιώνα, όμως, είναι και η επιτομή της στρατηγικής γενεών managers, που στη σημερινή εποχή διεξάγουν τον καθημερινό δικό τους "πόλεμο", κυρίως σε προσωπικό επίπεδο, στο πεδίο των συγχρόνων επιχειρήσεων.

Οι συμβουλές του κινέζου στρατηγού Sun Tzu εκτείνονται σε πολλά επίπεδα. Το πρακτικό, το πνευματικό, το ψυχολογικό, το γνωστικό, το ρεαλιστικό.

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Προπόνηση για καλή φυσική κατάσταση και ενδυνάμωση


Ένας πλήρης εικονογραφημένος οδηγός για τη μυϊκή λειτουργία κατά τη διάρκεια της άσκησης

Συγγραφέας : Mark Vella
Εκδότης : Ιατρικές Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης
Έτος έκδοσης : 2010
Σελίδες : 144

Περισσότερα από 200 έγχρωμα σχηματογραφήματα απεικονίζουν τις μυϊκές ομάδες που χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια των πιο δημοφιλών ασκήσεων.

Το παρόν βιβλίο παρέχει μία εξαιρετική οπτική απεικόνιση του τρόπου ενέργειας των μυών κατά τη διάρκεια της άσκησης. Μέσω της κατανόησης του τρόπου αντίδρασης του σώματος σε κάθε κίνηση θα είστε σε θέση να απομονώσετε συγκεκριμένες μυϊκές ομάδες και να σχεδιάσετε τα πλέον στοχευμένα προγράμματα εκγύμνασης.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Η μεταφυσική του φύλου


Συγγραφέας:  Julius Evola 

Aπό τον Πλάτωνα μέχρι τις Oυπανισάδες και τα ιερά κείμενα του Tαοϊσμού, από τις καββαλιστικές διδασκαλίες μέχρι τα κείμενα των Σούφι και την αλχημική και ερμητική παράδοση του Mεσαίωνα, ο Julius Evola αναζητεί να θεμελιώσει μια μεταφυσική αντίληψη σύμφωνα με την οποία τα φύλα στον άνθρωπο, αποτελούν ταυτόχρονα αντικειμενικές υποστάσεις μέσα στο Σύμπαν, το οποίο σε όλες του τις εκδηλώσεις διέπεται από την αρχή του Δύο που ποθεί να αναχθεί στο Ένα.

Aυτό είναι και το βαθύτερο νόημα του ανθρώπινου σεξουαλικού Έρωτα, προπάντων στις ιερές και τελετουργικές μορφές του. Έτσι, θα μας οδηγήσει σε μια γοητευτική περιδιάβαση των σεξουαλικών λατρειών και μυστηρίων σε ένα πλήθος λαών και παραδόσεων: Tάντρα και Eλευσίνεια Mυστήρια, Kουτναλίνι-γιόγκα και αραβικές σεξουαλικές πρακτικές, Iερός γάμος και Iερά πορνεία, μυστικές αδελφότητες και μεσαιωνικά τάγματα, μαγικές ερωτικές παραδόσεις, Ίνκουμποι και Σούκουμπες, σαδισμός και μαζοχισμός.

Mια σπάνια σε περιεκτικότητα και πλούτο στοιχείων μελέτη, γραμμένη από ένα συγγραφέα ο οποίος, εκτός από μια ιδιόρρυθμη σύγχρονη φωνή από το χώρο αυτού που θα ονομάζαμε «φιλολογικό εσωτερισμό», είναι κι ένας μοναδικός στυλίστας της ιταλικής γλώσσας.


Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Η αύρα της Σανέλ


Αυτοβιογραφική αφήγηση της Coco Chanel

Ένας κόσμος τελείωνε, ένας άλλος έμελλε να γεννηθεί. Ήμουν εκεί· μια ευκαιρία παρουσιαζόταν, την άδραξα. Είχαμε την ίδια ηλικία μ’ αυτόν τον καινούργιο αιώνα: σε μένα λοιπόν απευθύνθηκε για να τον εκφράσω ενδυματολογικά. Χρειαζόταν απλότητα, άνεση, καθαρότητα στις γραμμές: κι όλα αυτά του τα προσέφερα· εν αγνοία μου. Οι πραγματικές επιτυχίες έρχονται μοιραία. […] Ιδού γιατί η οδός Καμπόν υπήρξε επί τριάντα χρόνια το κέντρο του καλού γούστου. Είχα ανακαλύψει εκ νέου την τιμιότητα, και, με τον δικό μου τρόπο, είχα αποδώσει στη μόδα την εντιμότητά της. […] Επί ένα τέταρτο του αιώνα δημιούργησα τη μόδα. Δεν θα ξαναρχίσω. Πανωλεθρία της εποχής, όχι δική μου…

Η ΚΟΚΟ ΣΑΝΕΛ προσκάλεσε τον Πώλ Μοράν να την επισκεφτεί στο Σαιντ-Μόριτς προς το τέλος της δεκαετίας του ’40 για να του υπαγορεύσει τα απομνημονεύματά της. Οι σημειώσεις που κράτησε ο Μοράν ανασύρθηκαν έναν μόλις χρόνο μετά το θάνατο της Σανέλ το 1971. Τις επεξεργάστηκε και τις εξέδωσε το 1976.
Σε κάποια σημεία σε αυτά τα επιλεκτικά, καυστικά απομνημονεύματα η μάσκα πέφτει και βλέπουμε στιγμιαία το αληθινό πρόσωπο του εύθραυστου, μοναχικού πλάσματος που έφερε την επανάσταση στο γυναικείο ντύσιμο και αναδείχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα «ιερά τέρατα» του εικοστού αιώνα.
Μέσα από την καταγραφή του Μοράν, η Σανέλ μας μιλά για τη φιλία της με τη Μίσια Σερτ, για τους άνδρες στη ζωή της (τον Μπόυ Καπέλ, τον δούκα του Ουεστμίνστερ, ανθρώπους από τους κύκλους της τέχνης όπως ο Πικάσσο, ο Κοκτώ, ο Ντιάγκιλεφ, ο Στραβίνσκυ, ο Ερίκ Σατί), για τη φιλοσοφία της περί μόδας. Δεν χαρίζεται σε κανέναν. Το βιβλίο βρίθει από ευφυείς, πρωτότυπες και βαθιές σκέψεις και φράσεις.
Τα απομνημονεύματα της Σανέλ, ειπωμένα με τα δικά της λόγια, δίνουν ζωηρές περιγραφές και απεικονίζουν τη δύναμη του χαρακτήρα της, αφήνοντας το βλέμμα μας να διακρίνει καθαρά στην αφηγήτρια τη γυναίκα και τη δημιουργό του οίκου Σανέλ.

Έχω διατηρήσει τον μαύρο χαρακτήρα μου σαν την καρδιά μιας χώρας που δεν συνθηκολόγησε ποτέ. Υπήρξα επαναστάτρια ως παιδί, επαναστάτρια ως ερωμένη και ως μοδίστρα, ένας αληθινός Σατανάς.

[…] Για να κρατήσει το ενδιαφέρον της διαφήμισης, η ραπτική παραδόθηκε στην εκκεντρικότητα, γεγονός όχι απλώς ανόητο αλλά και εντελώς παράλογο, γιατί η εκκεντρικότητα καταστρέφει την προσωπικότητα.

[…] Πρέπει να μιλάει κανείς για τη μόδα με ενθουσιασμό αλλά χωρίς υπερβολή· και κυρίως χωρίς ποίηση και φιλολογικές ακρότητες. Ένα φόρεμα δεν είναι ούτε αρχαία τραγωδία ούτε ζωγραφικός πίνακας· είναι μια γοητευτική και εφήμερη δημιουργία, και όχι ένα διαχρονικό έργο τέχνης. Η μόδα οφείλει να πεθαίνει και να πεθαίνει γρήγορα.

[…] Μιλάμε για περιποίηση του σώματος· και η περιποίηση της ψυχής πού είναι; Η περιποίηση της ομορφιάς πρέπει ν’ αρχίζει από την καρδιά και την ψυχή, αλλιώς τα καλλυντικά δεν χρησιμεύουν σε τίποτε.

[…] Ανέκαθεν μισούσα να βάζει κάποιος τάξη στην αταξία μου, ή στο μυαλό μου. Η τάξη είναι ένα φαινόμενο υποκειμενικό. Μισώ επίσης τις συμβουλές, όχι επειδή είμαι ξεροκέφαλη αλλά, αντιθέτως, επειδή επηρεάζομαι πολύ εύκολα. Εξάλλου οι άνθρωποι δεν σου δίνουν παρά τα παιχνίδια, τα φάρμακα και τις συμβουλές που ταιριάζουν στους ίδιους.




Συγγραφέας : Morand Paul
Μεταφραστής : Χατζάκη Βάνα
Εικονογράφος : Lagerfeld Karl
Εκδότης : Άγρα
Έτος έκδοσης : 2011
ISBN : 960-325-967-5

Céline et l'esprit Extrait





thulebooks.gr

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

50 χρόνια από τον θάνατο του Louis-Ferdinand Céline


Πριν από πενήντα χρόνια πέθανε ο μεγάλος Γάλλος πεζογράφος Σελίν. Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους παγκοσμίως λογοτέχνες που προκάλεσε "επανάσταση" στα γράμματα της Γαλλίας και όχι μόνο, με το βιβλίο του "Ταξίδι στην άκρη της νύχτας", που κυκλοφόρησε το 1932. Τότε όλοι μίλησαν για την ιδιοφυϊα του, για το νέο ύφος, για την επιτυχή και πρωτοφανή "μεταφορά" της συγκίνησης του προφορικού λόγου στον γραπτό. Όταν όμως λίγα χρόνια αργότερα εξέφρασε σφόδρα αντισημιτικές θέσεις τότε στράφηκαν εναντίον του. Τάχθηκε υπέρ μίας Ευρωπαϊκής Αναγέννησης, σε πνευματικό επίπεδο και υπέρ της ενότητας σε πολιτικό. Μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας, διώχθηκε, εξορίστηκε, δικάστηκε, φυλακίστηκε. Ο εκδότης του, Ντενοέλ, δολοφονήθηκε. Το "έγκλημά" του Σελίν ήταν οι ιδέες του. Και φυσικά όπως και στην περίπτωση του Μπραζιγιάκ, συχνά το αληθινό κίνητρο των επικριτών του ήταν ο φθόνος για το εκπληκτικό ταλέντο του. Από το 1951 ζούσε ελεύθερος στη Γαλλία, βιώνοντας όμως τον αποκλεισμό. Ήταν ήρωας του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, εργάστηκε σαν ιατρός συχνά αφιλοκερδώς και επιδεικνύοντας αλτρουϊσμό. Η Γαλλία συνέχισε να αντιμετωπίζει με μικροψυχία τον Σελίν. Έτσι στην αρχή του 2011 ο Υπουργός Πολιτισμού Φρεντερίκ Μιττεράν υπαναχώρησε από την απόφασή του να συμπεριλάβει τον Σελίν σε κατάλογο των καλλιτεχνών που θα τιμήθούν φέτος, μετά από έντονη πίεση που ασκήθηκε από την "Ένωση Τέκνων Εκτοπισμένων Εβραίων", η οποία επίσης ζήτησε να μην κατατεθούν καν λουλούδια στο μνήμα του, κάνοντας αρκετούς να σκεφθούν πως αυτή η στάση "δικαίωνε" λόγια του Σελίν όπως τα ακόλουθα: «Οι Εβραίοι είναι τέρατα, υβρίδια, αποτυχημένοι που πρέπει να εξαφανισθούν. Ο Εβραίος ουδέποτε υπέστη καταπίεση από τον Αριο. Καταπιέστηκε μόνος».

Στο έργο του "Συνομιλίες με τον καθηγητή Υ"΄γράφει: "...θα σας το πουν όλοι οι βιβλιοπώλες, θα προτιμούσαν να κατεβάσουν τα ρολά παρά να 'χουν, ακόμα και στ' αποθέματα, το παραμικρό αντίτυπο του Ταξιδιού!κι απ' το 1932, επιβάρυνα κι άλλο τη θέση μου, έγινα, πέρα από βιαστής, προδότης, γενοκτόνος, ο χιονάνθρωπος Γέτι...ο άνθρωπος που δεν πρέπει καν να τον πιάνουμε στο στόμα μας!...ω, αλλά που μπορούμε μια χαρά να τον γδάρουμε! ίσαμε το κόκκαλο! Σιγά μην έχει και παράπονο, ο ντενεκές... δεν υπάρχει ο αχρείος! και ποτέ δεν υπήρξε!...δολοφόνησαν τον Ντενοέλ στην πλατεία του Μεγάρου των Απομάχων γιατί είχε παραεκδώσει!... ε λοιπόν, πέθανα κι εγώ μαζί!...θεωρητικά!..."

Οι εκδόσεις Θούλη δεν "κατεβάζουμε ρολά" στον Σελίν, ούτε διαχωρίζουμε τον άνθρωπο από τον καλλιτέχνη, αντίθετα τιμούμε τον Άνθρωπο Καλλιτέχνη γι' αυτό και σύντομα θα εκδώσουμε βιβλίο για τον Σελίν με ένα κείμενό του από αυτά που χαρακτηρίζονται λίβελοι....



thulebooks.gr

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Louis-Ferdinand CÉLINE - ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ




Κορυφαίος πεζογράφος του εικοστού αιώνα, ο Σελίν (κατά κόσμον, Λουί-Φερντινάν-Ωγκύστ Ντετούς) γεννιέται το 1894 στο Παρίσι. Το 1912, κατατάσσεται εθελοντικά στο πεζικό, όπου τον προλαβαίνει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Τον Σεπτέμβριο του 1914, τραυματίζεται, παρασημοφορείται και αποστρατεύεται. Εργάζεται στο Καμερούν και επιστρέφοντας σπουδάζει ιατρική στη Ρεν. Συμμετέχει για λογαριασμό της Κοινωνίας των Εθνών σε υγιειονολογικές αποστολές στην Αμερική, την Αφρική και την Ευρώπη, προτού εγκατασταθεί ως γιατρός στο Παρίσι.
Το 1932, εκδίδει το αριστουργηματικό Ταξίδι στην άκρη της νύχτας που προκαλεί σκάνδαλο και στέφεται με απαραμείωτη επιτυχία. Εννέα ακόμα μυθιστορήματα (Θάνατος επί πιστώσει, Μακελειό, Από τον ένα πύργο ο άλλος, Βορράς, κ.ά.) επισφραγίζουν την ιδιοφυή καινοτομία του.


Η αντισημιτική και φιλοναζιστική στάση του τον αναγκάζει να καταφύγει το 1944 στη Γερμανία και εν συνεχεία στην Κοπεγχάγη, όπου φυλακίζεται για ένα διάστημα και όπου παραμένει μια εξαετία, εν αναμονή της δίκης του στη Γαλλία επ’ εσχάτη προδοσία. Το 1951, αμνηστεύεται και αποσύρεται στο παρισινό Μεντόν, συνεχίζοντας να συγγράφει έως το θάνατό του, το 1961.


Από τις εκδόσεις της Εστίας κυκλοφορεί το Ταξίδι στην άκρη της νύχτας, σε μετάφραση Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου





Σελίν: «Ταξίδι στην άκρη της νύχτας».
Μετάφραση: Σεσίλ Ιγγλέση - Μεργέλλου.



Εκδόσεις «Εστία», σελ. 639, 2007.

Αποσπάσματα του έργου:  


Υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο δύο καλοί τρόποι να ψοφήσει ο φτωχός: είτε απ' την απόλυτη αδιαφορία των ομοίων του εν καιρώ ειρήνης είτε απ' το ανθρωποκτόνο πάθος των ιδίων εν καιρώ πολέμου. Άμα βαλθούν να σκέφτονται εμάς, οι μάγκες, είναι αμέσως για να μας βασανίσουν, και τίποτε άλλο. Μόνο καταματωμένοι παρουσιάζουμε ενδιαφέρον για τα καθάρματα! (σελ.103) 


Το μόνο που ξέρει ο κόσμος είναι να σε σκοτώνει, σαν τον κοιμισμένο είναι ο κόσμος που σε πλακώνει στον ύπνο του , όπως σκοτώνει ο κοιμισμένος τους ψύλλους του. Να ένας ηλίθιος τρόπος να πεθάνεις, έλεγα μέσα μου, όπως όλος ο κόσμος , δηλαδή. Η εμπιστοσύνη στους ανθρώπους είναι ήδη λιγάκι θάνατος. (σελ. 215)



Παραδίνεσαι στον θόρυβο όπως παραδίνεσαι στον πόλεμο. Αφήνεσαι στις μηχανές με τις τρείς ψωροϊδέες που παραδέρνουν ακόμη πάνω ψηλά, πίσω από το κούτελο. Πάει τελείωσε. Ό,τι κοιτάς οπουδήποτε, ό,τι αγγίζει το χέρι, είναι τώρα σκληρό. Κι ό,τι καταφέρνεις ακόμη να θυμηθείς είναι άκαμπτο σαν σίδερο κι άνοστο πιά μες στην σκέψη.
 Γεράσαμε φριχτά μονομιάς.


Πρέπει να καταργηθεί η έξω ζωή, να γίνει ατσάλι, κάτι χρήσιμο. Δεν την αγαπούσαμε αρκετά όπως ήταν, γι' αυτό. Πρέπει να γίνει αντικείμενο λοιπόν, στερεό, έτσι έχει ο Κανόνας. (σελ.271)



Με λίγα λόγια όσο είσαι στον πόλεμο, λές πως θα 'ναι καλύτερη η ειρήνη, κι έπειτα πιπιλάς αυτήν την ελπίδα σαν καραμέλα, κι έπειτα είναι σκατά και απόσκατα. Δεν τολμάς να το πείς στην αρχή, μην τυχόν και αναγουλιάσει κανένας. Το παίζεις καλό παιδί, κοντολογίς. Κι έπειτα, μιάν ωραία πρωία, καταλήγεις παρ' όλα αυτά να το ξεράσεις μπροστά σε όλον τον κόσμο. Έχεις βαρεθεί να τσαλαβουτάς στον βόθρο . Μα τότε ο κόσμος σε βρίσκει υπερβολικό. Και τέρμα. (σελ.281)


Τί τρελοκομείο η στερημένη ζωή! Μια τάξη είναι η ζωή, κι η πλήξη είναι ο παιδονόμος της, που διαρκώς σε κατασκοπεύει. πρέπει πάση θυσία να μοιάζεις απασχολημένος με κάτι πολύ συναρπαστικό, ειδάλλως πλακώνει και σου ροκανίζει το μυαλό. ΄Οταν η μέρα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα σκέτο εικοσιτετράωρο, δεν υποφέρεται. Μια μακριά, σχεδόν αβάσταχτη ηδονή πρέπει να είναι η μέρα, μία μακριά συνουσία, θες δε θες.


Σου κατεβαίνουν λοιπόν σιχαμερές σκέψεις, όσο σ' αποβλακώνει η ανάγκη, όσο μέσα στο κάθε σου δευτερόλεπτο στριμώχνεται ένας πόθος για χίλια άλλα πράγματα, ένας πόθος για αλλού. (σελ.415)


[...] Βυθίζεσαι , τρομάζεις στην αρχή μες στην νύχτα, μα θες παρ' όλα αυτά να καταλάβεις, και τότε δεν εγκαταλείπεις πια τα βάθη. Είναι, όμως, πολλά τα πράγματα που πρέπει να καταλάβεις ταυτόχρονα. Κι είναι πολύ σύντομη η ζωή. Δεν θες να αδικήσεις κανέναν. Έχεις ενδοιασμούς, διστάζεις να τα κρίνεις όλα μονομιάς και προπαντός φοβάσαι μην αναγκαστείς να πεθάνεις ενόσω διστάζεις, γιατί τότε θα 'χεις έρθει τζάμπα στην ζωή. Ό,τι χειρότερο. (σελ.446)


Ο Σελίν καταδικάστηκε σε θάνατο από την ''αντίσταση'' για τρία αντισημιτικά έργα που έγραψε καθώς και για τις φιλοναζιστικές του ιδέες! 


" Εγώ, αν ήμουν δικτάτορας, θα πέρναγα άλλον νόμο, έναν ακόμα και θα ήταν ο τελευταίος. Πρώτον, όλοι οι Εβραίοι σ' αυτή τη χώρα, με την κήρυξη του πολέμου, ηλικίας 17-60 ετών, μισο-Εβραίοι, Εβραίοι κατά το ένα τέταρτο, διασταυρωμένοι, παντρεμένοι με Εβραίες, μασόνοι, θα στέλνονται αποκλειστικά στις μονάδες πεζικού που μάχονται στην πρώτη γραμμή. Κάθε πάράβαση του νόμου θα τιμωρείται με θανατική ποινή. Οπότε, όλοι οι Εβραίοι στην πρώτη γραμμή κανένα προνόμιο και οι τραυματίες τους δε θα μεταφέρονται. Θα γίνουν καλά στο μέτωπο ή θα ψοφήσουν εκεί αν χρειαστεί. Δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι τους Εβραίους ακόμα κι όταν είναι νεκροί".




Κλείνουμε με τα λόγια της μεταφράστριας: «…Διαβάζουμε το Σελίν, γιατί είναι ο σκοτεινός ήλιος γύρω απ’τον οποίο περιστρέφονται σαν φασματικοί πλανήτες τα δράματα, οι φάρσες, οι οιμωγές και οι σιωπές του 20ου αιώνα, που είναι και ο 21ος. Τον διαβάζουμε γιατί αναγνωρίζουμε στην εκθαμβωτική πρόζα του την τραγική ανθρώπινη συνθήκη μας και γιατί μας καταδικάζει να της γελάμε κατάμουτρα….»